Partnerkeuze onder allochtone jongeren duidt op sociale integratie

Van Zantvliet analyseerde onder andere de Children of Immigrants Longitudinal Survey in Four European Countries, een grootschalige internationale panelstudie onder autochtone en allochtone jongeren van ongeveer 15 jaar oud in Engeland, Duitsland, Nederland en Zweden.

Factoren in de puberteit

De analyses geven enkele verklaringen voor de gevonden verschillen in de partnerkeuze:

• een autochtone partner is meer waarschijnlijk naarmate de school en de buurt meer ontmoetingsmogelijkheden met autochtonen bieden;
• De school heeft invloed op romantische relaties buiten de schoolcontext, wat duidt op een socialisatie-effect;
• De keuze voor een autochtone partner is minder waarschijnlijk naarmate traditionele opvattingen sterker zijn, en naarmate men religieuzer is;
• Gemengde relaties zijn waarschijnlijker als ouders ook een gemengde relatie hebben;
• Voor meisjes geldt dat een gemengde relatie waarschijnlijker is als ouders christelijk zijn.

De school en de invloed van ouders zijn factoren die kenmerkend zijn voor de puberteit maar blijken op latere leeftijd ook nog invloed uit te oefenen op de partnerkeuze. Belangrijke verklaringen voor de partnerkeuze kunnen dus vroeg in de levensloop gevonden worden.

Invloed van de ouders

Om nog meer inzicht te krijgen in de invloed van de ouders, analyseerde Van Zantvliet tevens de data van de Netherlands Life Course Study, een grootschalige Nederlandse panelstudie onder autochtone Nederlanders en Turkse en Marokkaanse allochtonen in de leeftijd van 18 tot en met 45 jaar. Zij vindt hierin dat ouderlijke bemoeienis met de partnerkeuze van hun kinderen relatief gebruikelijk blijkt onder Turkse en Marokkaanse allochtonen. Waar minder dan 5% van de autochtone Nederlanders aangeeft dat hun ouders een rol hebben gespeeld in hun partnerkeuze, geeft ongeveer 35% van de Marokkaanse allochtonen en 40% van de Turkse allochtonen aan dat ouders een kleine dan wel grote rol hebben gespeeld in de keuze van hun huwelijkspartner.

Enkele andere opvallende bevindingen:

• De rol van de ouders is kleiner onder de tweede generatie;
• De rol van de ouders is groter bij allochtonen van wie de ouders lager zijn opgeleid en sterker vasthouden aan Islamitische gebruiken;
• Meisjes ervaren een grotere rol van ouders bij de partnerkeuze. Dit komt vooral doordat zij jonger huwen dan jongens;
• Ouderlijke participatie is groter naarmate men op jongere leeftijd huwt en men lager is opgeleid;

In huwelijken waarbij de ouders een rol hebben gespeeld bij de partnerkeuze, behoort de partner vaker tot de eigen etnische groep. Of dit ook het gevolg is van de ouderlijke bemoeienis is een vraag voor toekomstig onderzoek.

Religieuze scheidslijn

In Europese context lijkt partnerkeuze van allochtonen sterk verband te houden met religiositeit en religie. Allochtonen waarvan de ouders religieuzer zijn, ervaren meer ouderlijke participatie. Allochtone meisjes wier ouders tot een religie anders dan het christendom behoren hebben minder vaak een autochtone partner. Deze religieuze scheidslijnen vormen een uitdaging voor de sociale integratie.

Pascale van Zantvliet (’s-Hertogenbosch, 1986) studeerde cum laude af in de Master Sociology aan Tilburg Unversity. Na haar afstuderen maakte ze deel uit van het Nederlandse projectteam van de Children of Immigrants Longitudinal Survey in Four European Countries en startte haar promotieonderzoek aan de Tilburg School of Social and Behavorial Sciences.