Cum laude voor proefschrift Sander Smit over innovatie door consortia
Het ontwikkelen van lichtgewicht materialen voor vliegtuigen, de visualisatie van geluid om zo de oorzaak van geluidsoverlast op te sporen of het tegengaan van witte uitslag op chocola. Stuk voor stuk vraagstukken die interessant zijn voor zowel academische als industriële partijen. De kennis om dat soort vraagstukken op te lossen wordt vaak in consortia ontwikkeld waarin universiteiten en bedrijfsleven samenwerken. Zij vormen dan onderling een netwerk.
Zo’n netwerk beïnvloedt niet alleen de innovatieve uitkomsten van individuele consortia, maar ook de innovatieve uitkomsten van het netwerk als geheel. Zonder doelgerichte sturing van deze netwerken blijft het voor zowel consortiummanagers als beleidsmakers maar de vraag of dergelijke netwerken het ontwikkelen van innovaties helpen of juist tegenwerken. Aldus Sander Smit in zijn (cum laude) proefschrift Management or Muddling Through? Multilevel Studies on the Dynamics and Performance of R&D Consortia and Consortium Networks.
Alleen samenwerking tussen bedrijfsleven en onderzoeksinstellingen is niet voldoende voor doelgericht innovatiemanagement en -beleid
Dat samenwerken op het gebied van innovatie meer kans van slagen heeft dan alleen proberen te innoveren, is een belangrijk uitgangspunt van het Nederlandse topsectorenbeleid. Omdat partijen vaak in meerdere consortia zitten, ontstaan consortium-overstijgende netwerken. Smit onderzocht op welk niveau (i.e. de positie in het lokale netwerk, de positie in het globale netwerk en de complete netwerkstructuur) en wanneer (i.e. bij de start, tijdens, of aan het eind van deze samenwerkingen) dat soort netwerken effect hebben op innovatieve uitkomsten.\
Dataset
De promovendus ontwikkelde over de periode 1981-2004 een omvangrijke dataset met gegevens van 1.928 Nederlandse gesubsidieerde onderzoeksconsortia. In totaal waren zo’n 1.300 onderzoekers en 2.600 bedrijven betrokken bij minstens één, maar vaak meerdere consortia. Smit construeerde op basis van de inhoudelijke focus van elk consortium en gemeenschappelijke deelnemers tussen consortia, 7 technologieveldnetwerken, die minimaal over 20 jaar in kaart zijn gebracht.
Positie en structuur
Consortia die een positie in een lokaal samenhangend netwerk combineren met een niet-centrale positie in het globale netwerk blijken innovatiever. Consortia in netwerken waarin in het algemeen veel links tussen consortia bestaan, zijn innovatiever ten opzichte van consortia die ingebed zijn in andersoortige netwerkstructuren. Op netwerkniveau leveren dit soort samenhangende netwerkstructuren ook de meest innovatieve uitkomsten. Dit effect wordt sterker naarmate deze structuur langer bestaat.
Relevantie en aanbeveling
Deze resultaten zijn belangrijk, omdat het huidige innovatiebeleid geen rekening houdt met dit soort netwerkeffecten. Smit beveelt aan dat zowel consortiummanagers als beleidsmakers deze netwerkeffecten explicieter in overweging moeten nemen, zowel tijdens het opzetten als het uitvoeren van onderzoeksconsortia.
Sander Smit (1979, Rotterdam) studeerde Natuurwetenschap & Innovatiemanagement aan de Universiteit van Utrecht. Na gewerkt te hebben als business analyst bij Accenture is hij als promovendus en docent in dienst getreden bij het departement Organisatiewetenschappen van de Tilburg School of Social and Behavioral Sciences (TSB). Thans werkt hij als docent aan de VU Amsterdam en als onderzoeker aan de Radboud Universiteit Nijmegen.
Cum laude
Sander Smit verwierf met zijn dissertatie het predicaat cum laude. Het proefschrift getiteld Management or Muddling Through? Multilevel Studies on the Dynamics and Performance of R&D Consortia and Consortium Networks verdedigde hij op 28 juni 2018 aan Tilburg University. Promotor: prof. dr. Marius T.H. Meeus (Dept. Organization Studies, Tilburg School of Social and Behavioral Sciences). Voor nadere informatie e-mail alexander.christiaan.smiot@gmail.com of tel 06-23285394. Een recensie-exemplaar is aan te vragen via persvoorlichters@tilburguniverity.edu of 013-4664000.