Ebbe Tim Ottens

Can one make virtue of necessity

If digitalization is no longer optional (was it ever?)

This poem is for those force fed their bitrate

Whose latency determines their success

And not because academic excellence is reflected in this numerical scale

But because reductionism is easily exportable

Don't drown in your despair however

For now is the time for doing

Don't leave your success in the hands of a bureaucrat

Write what is worth reading, say what is worth listening to and change what is worth believing in

Wist u, geachte lezer, lieve consument, dat u, om in dit land de P.C.Hooftprijs te winnen slechts een ding hoeft te missen.

Uw innerlijk behang

Ja, fakka met uw ikkigheid, uw behoefte om roerloos te oreren in uw roerei der emoties

Om te geilen op uw zelf, uw zijn en uw nietszeggende gebreken

Komt u maar, ook voor u kunnen we een bijpassende mening vinden, inclusief archetypische influencer die het leven even voor doet

Maar gelooft u rustig in de illusie der progressie en in het helpen van uw ziel en denkt u vooral niet te hard na, nee

Dat geeft mij bestaansrecht

Tilburg is

Een stad voor koffiekareigenaren die hun bonen verloren zijn

Het wordt bewoont door een oud filmhuis waar moderne vrouwen, jonge mannen schaken.

Door de studenten die 't studeren reeds zijn verleerd en die enkel nog bestaan als schaduw van de nacht.

Hun contrasterend vermogen ingeperkt door het wrede verlangen mee te doen aan een wereld die ze ooit dienden te verachten.

Bewaakt door noeste mannen die hijgen van de zware sjek, als figuranten van de vooruitgang.

Een stadje dat zich felbegeerd voelt, ze is zo uit een fellini-film getrokken.

Dat met haar eclectiek schermt om de een nieuwe blik te versieren.

Een stad die eigenlijk maar uit dezelfde vijf mensen bestaat

Die je altijd weer tegenkomt waar je elkaar eerder zag

Tilburg is een stad die je verleidt, als je het het minst verwacht

In al haar onbeminnelijkheid, en in al haar pracht

It’s that time of year, the virus has taken prevalence over what once was considered our regular lives, and we must all return to our little spaceships, looking at life from a distance.

So, grow your hair out

Take up improvisational living room ballet

Burn incense!

Listen to the sound of an egg frying

Embrace your melancholy

I believe there to be great value in dealing with adversity through embracing it. There is great beauty in tragedy, in embracing our moods. I believe we should empower these feelings, when feeling melancholy listen to King Krule, Chet Baker or anything that allows you to feel more intensely. Decorate your living space in a way that allows you to dream away a little.

Reality is a perspective that we should feel comfortable leaving every once in a while.

Find an aesthetic that excites you

Create an atmosphere that takes you away from it all

Lend from music, writing, film, eachother and allows yourselves to feel it all

As crude as another lockdown is, I refuse to participate in a gloomy world

I will create my own little reality, at least within these four walls that will confine me for the time being

Read a book, take a bath, sleep in a tent inside your kitchen

Explore your house, every nook and cranny, alienate yourself from it so that you may experience the profound joy of wonder again

Find your groove, your curve, your 10m2 choreography

Get to know yourself: write, create, think, build, break, dance, sink

So that you too may resurface in a million different ways