‘Aan het verenigingsleven hou je vrienden voor het leven over’

“Voor mijn studietijd moeten we terug naar de vorige eeuw”, lacht Bart. “Ik studeerde Bedrijfseconomie van 1989 tot 1996. Tegenwoordig zal die studie wel een fancy Engelse naam hebben. Ik deed er 6,5 jaar over, dat is vandaag de dag ondenkbaar. Ik ben toen lid geworden van Olof en van het oudste dispuut Black and White. En dat ben ik nog steeds, weliswaar als ‘oude bal’. Joep is nu lid van hetzelfde dispuut. Bijzonder, want het komt niet vaak voor dat meerdere generaties bij hetzelfde dispuut gaan.”

Bart vervulde na zijn studie verschillende commerciële managementrollen, voornamelijk bij multinationals. Hij woont niet meer in Tilburg, maar komt er nog wel graag. “Zeker nu Joep hier studeert, kom ik wat vaker terug. Hij woont nu in hetzelfde huis als ik destijds. De stad is positief veranderd, vind ik. En de campus ook. Er is veel geïnvesteerd, dat is bijzonder mooi om te zien.”

Dertig jaar later

Work and play

Joep rondde zijn bachelor voor de zomer af. “Sneller dan mijn vader. Maar dat moet tegenwoordig ook wel. Het komende collegejaar zit ik in het bestuur van Olof, als vice-praeses, dan focus ik me echt op het verenigingsleven. Met name op het vlak van relatiebeheer, sponsorships en externe contacten, dat sluit ook aan bij mijn studie. Mijn bestuursjaar geeft mij de kans om mezelf te ontwikkelen. Het staat goed op je cv, werkgevers worden er blij van als ze zien dat je naast je studie extra activiteiten hebt gedaan. En natuurlijk is er ook tijd om met elkaar een biertje te drinken. Het belooft een mooi jaar te worden, ik zie het echt als de kers op de taart van mijn studententijd. Daarna begin ik aan mijn master.”

Trotse vader

Zelf vervulde Bart nooit een bestuursfunctie bij Olof. “Ik deed wel allerlei commissietaken, dat wordt ook van je verwacht. Die kun je makkelijk naast je studie doen. Lid worden van de Senaat vraagt wel enige opoffering. Daar word je niet zomaar voor gevraagd. Je moet er sterk voor in je schoenen staan, goed liggen bij de vereniging en er tijd voor willen vrijmaken. Ik vind het heel knap wat Joep presteert: nominaal de studie doorlopen met een 8 gemiddeld. En ik hoop dat hij van het komende jaar gaat genieten. Ook ben ik ervan overtuigd dat hij ontiegelijk veel gaat leren.”

De studiementaliteit is veranderd in de afgelopen dertig jaar. De druk is opgevoerd.

De toegevoegde waarde van een studentenvereniging

Volgens Joep is dat ook wel nodig. “De studiementaliteit is veranderd in de afgelopen dertig jaar. De druk is opgevoerd. Financieel, door het wegvallen van studiefinanciering. Maar ook in de praktijk. Tegenwoordig tel je niet meer mee in sollicitatieprocedures als je geen ‘extra’s’ kunt laten zien. Dus stages, topsport, een inhoudelijke (bij)baan, buitenlandervaring, of een actieve rol in een studentenvereniging of politieke partij. Bij Olof werk ik aan mijn commerciële vaardigheden, samenwerken en organiseren. Daarnaast bouw ik een sterk netwerk op, ook dáár heb ik na mijn studietijd veel aan.”

Vrienden voor het leven

Voor Bart was het destijds een no-brainer dat hij zich zou aansluiten bij een studentenvereniging. Hij onderstreept ook het belang van extracurriculaire activiteiten in het bedrijfsleven. “Ik zie op mijn werk stapels cv’s voorbijkomen. Je kijkt dan toch naar manieren waarop mensen zich onderscheiden. Toch zou ik Joep, en andere mensen die dit lezen, op het hart drukken om geen dingen te doen ‘omdat het leuk staat op het cv’. Doe dingen die je echt leuk vindt. Dan heb je er het meeste aan. Voor mij was aansluiten bij Olof en Black and White dé manier om in een korte tijd héél veel mensen te leren kennen. Samen ga je door een belangrijke fase van je leven. Voor mij heeft Olof extra cachet aan mijn studententijd gegeven. Ik heb er vrienden voor het leven aan overgehouden. We doen nog geregeld leuke dingen. Een paar jaar geleden ben ik bijvoorbeeld nog met oud-dispuutgenoten naar Tanzania geweest, hebben we de Kilimanjaro beklommen.”

Doe geen dingen ‘omdat het leuk staat op het cv’. Doe dingen die je echt leuk vindt. Dan heb je er het meeste aan.

Tradities van vroeger en nu

Olof is in Tilburg de vereniging met de meeste tradities. Joep: “Voor mij is alles natuurlijk nieuw. Soms kom ik thuis met verhalen, en dan kom ik er pas achter dat dingen nog precies zijn zoals dertig jaar geleden. Ik denk dat de grondwaarden van Olof na 95 jaar nog steeds intact zijn. Tradities hebben ook nog een belangrijke rol, maar minder uitgesproken dan vroeger. Het ‘stijve’ is er wel vanaf.” En dat is volgens Bart ook prima: “Elke generatie bekijkt zaken anders. Ontwikkeling is goed. Al is het ook mooi om te zien dat bepaalde dingen herkenbaar blijven.” Joep noemt de Diesviering als voorbeeld, de verenigingsverjaardag. “Ook nu gaan we nog ieder jaar – in jacquet – naar de Heilige Mis. De universiteit en vereniging hebben een katholieke oorsprong. Vroeger werd hier veel waarde aan gehecht. Nu is het meer een formaliteit. En daarna is het feest. Dat zal waarschijnlijk over dertig of zestig jaar nog steeds zijn. Misschien is er dan wel een kleinzoon van mijn vader bij”, lacht hij.

“Tradities hebben ook nog een belangrijke rol, maar minder uitgesproken dan vroeger. Het ‘stijve’ is er wel vanaf.”

Ook de lustrumviering is traditie: iedere vijf jaar komen alle leden én oud-leden bij elkaar. “Vlak voor de pandemie vierden we het dispuutslustrum. En deze zomer de 95e verjaardag van Olof”, vertelt Joep. “Dan sta je opeens te kletsen met mannen van 80+, die nog steeds die trots en verbondenheid met Olof voelen. Dat zijn mooie dingen.”

Heb jij nog contact met jouw studiegenoten? Deel jouw bijzondere verhaal met de redactie.

Publicatiedatum: 22 november 2022