“Lekker studeren én bezig zijn met mijn passie”

Vicky Littlejohn (42) wist op haar derde al dat ze bakker wilde worden. Dus toen ze op het VWO stage moest lopen, koos ze voor de lokale bakkerij, terwijl haar klasgenoten hun licht opstaken bij advocaten en dokters. Het zou een levensbepalende ervaring worden. Vicky: “Wim, de bakker, behandelde mij alsof ik dit werk al tien jaar deed. Ik mocht alles doen en kon alles vragen. Een toonbeeld van talentontwikkeling en de begeleiding daarvan. Aan het einde van de week vroeg ik hem: ‘Wat denk je ervan? Heb ik het in me?’ Toen gaf hij me een van de grootste complimenten die ik ooit kreeg. Hij vroeg me of ik de komende zomer zijn bakkerij met hem wilde runnen. Als hij me de hele week had laten afwassen, had ik waarschijnlijk niet voor dit vak gekozen. Zo zie je maar hoe belangrijk sommige mensen kunnen zijn voor het kiezen van je levenspad.” 

Wim gaf haar nog een belangrijke les mee. “Hij zei: ‘Je hebt de hersens en je hebt de passie. Als je dat kan combineren, dan ben je uniek.' De vraag was: hoe? Omdat het toch een beetje moest, ben ik eerst nog naar open dagen van universiteiten gegaan. Best leuk, maar op de Bakkerijschool in Wageningen voelde het metéén goed. Op mijn middelbare school werd daar een beetje meewarig naar gekeken. Ik kon goed leren en was ook actief met buitenschoolse activiteiten; een leerling waar veel van werd verwacht en nu koos ik voor een mbo-opleiding. Ik heb er geen moment spijt van gehad. Op de bakkerijschool leerde ik de fijne kneepjes van het bakkersvak en in die tijd heb ik veel mensen leren kennen die belangrijk zijn geweest voor mijn ontwikkeling.”  

Nederlands Patisserie Team 

“Zo liep ik stage bij een bakker in Hoensbroek, ver van huis. Hij had zelf op de universiteit gezeten en begreep dat hij me niet de hele dag hetzelfde kon laten doen. Hij nam me overal mee naartoe en betrok me zelfs bij de fusie waar zijn bedrijf op dat moment mee bezig was. Ik zei nergens nee tegen, ik wilde alles uit mijn stage halen. Tijdens mijn tweede stage leerde ik Rudolph van Veen kennen. Hij had net het Nederlands Patisserie Team opgericht, een wedstrijdteam dat showstukken maakt van onder meer chocolade, ijs en suiker. Ook hij nam me overal mee naartoe, zo bouwde ik op jonge leeftijd al een aardig netwerk op. 

En toen kwam het moment dat ik mijn diploma haalde. Wat nu? Mijn decaan van de middelbare school wees me op Business Studies, een destijds nieuwe opleiding aan Tilburg University. Ik zou vakken volgen, maar vooral praktisch aan de slag gaan met projecten. Dat sprak me aan. En ik vond de campus in Tilburg ook leuk, niet zo massaal als bij andere universiteiten. Het enige waar ik me een beetje zorgen om maakte, was of ik wel binnen de bakkerswereld actief kon blijven. Dat lukte. Als we een project moesten doen, konden we vaak terecht bij een van mijn connecties. Bovendien vroeg Rudolph me of ik de secretaresse van het Patisserie Team wilde worden. Ik organiseerde alles rond de wedstrijden; ik zorgde dat de machines ter plekke waren en ik reserveerde de vliegtickets. En ik zorgde ervoor dat onze sponsoren tevreden waren. In ruil voor hun bijdrage, gaven de patissiers bijvoorbeeld demonstraties. Voor mij was dat een fantastische combi; ik kon lekker studeren én bezig zijn met mijn passie.” 

Van mij was al snel bekend dat ik een voorliefde had voor het bakkersvak

Miss Bakery

“De opleiding was kleinschalig. Van mij was al snel bekend dat ik een voorliefde had voor het bakkersvak. Ik weet nog dat ik met mijn vriendinnetjes over de gang liep en we Bart Vos, docent Purchasing & Supply Chain Management, tegenkwamen. ‘Daar heb je Miss Bakery,’ zei hij. Dat is altijd blijven hangen. Jaren later werd dat de naam voor mijn eigen bedrijf. 

Business Studies was een actieve opleiding die goed bij me paste: begrijpelijk en praktisch. Ik heb geleerd hoe je je gedraagt in een team. En we kregen lessen in coaching en presentatie. Daar heb ik tot de dag van vandaag veel profijt van.  

In 2005 studeerde ik af en vond ik een baan als manager van het organisatiebureau bij het Nederlands Bakkerij Centrum. Mijn taken waren onder meer het enthousiasmeren van jongeren voor het bakkersvak en het organiseren van studiereizen. Een van die reizen ging naar New York. De deelnemers spraken hun zorg uit over het niveau van de sector. Werd er wel genoeg gedaan aan talentontwikkeling? Zouden er over tien jaar nog voldoende bakkers zijn? Ik nam ze mee naar een particuliere bakkerijschool in New York. Daar troffen we allemaal carrièreswitchers aan die twintigduizend euro betaalden om bakker te worden. En dat terwijl wij in Nederland zo hard moesten werken om een beetje trots onder het bakkersgilde te genereren.”  

Uit liefde voor het vak 

“Op weg naar huis besloten we dat we in Nederland ook zo’n opleiding moesten hebben. Dat was natuurlijk ook mijn intentie. In Nederland probeerden we de brancheorganisaties enthousiast te krijgen, maar uiteindelijk kwam het niet van de grond. Uit liefde voor het bakkersvak heb ik het toen zelf maar gedaan, samen met twee bakkerijondernemers. Ik nam ontslag en startte Miss Bakery. Van daaruit heb ik het Bakery Institute opgericht. Daarbinnen bieden we lange en korte opleidingen voor professionals en voor liefhebbers. De lessen worden gegeven door vakmensen die hun passie weten over te brengen op hun leerlingen. In september bestaat de school twaalf jaar. Omdat wij docenten opleiden, is het lesniveau op het ROC ook omhooggegaan. Daar ben ik ontzettend trots op, ook al ben ik er zelf niet meer actief bij betrokken. Ik ben vijf jaar directeur geweest en heb toen een stapje teruggedaan. Ik ben echt een opstarter. Ik vind de professionaliseringsslag minder interessant. Mijn opvolger heeft het lesprogramma veel beter gemaakt.”  

Ik dacht aan een bakkerij die ook een ‘proefplek’ is. Een plek waar startende bakkers kunnen proeven aan het ondernemerschap.

Proefplek 

“Daarna wilde ik even niks doen. We waren met ons jonge gezin net naar Vathorst Amersfoort verhuisd. Toen diende zich een klein ongemak aan. Het brood dat ik altijd meenam vanuit Zaandam, verkochten ze niet in mijn wijk. Ik probeerde een paar collega’s te enthousiasmeren om een bakkerswinkel te beginnen bij ons in de buurt, maar dat lukte niet. Toen besloot ik dat ik het dan zelf maar moest doen op een manier die bij mij paste, voor de langere termijn. Ik dacht aan een bakkerij die ook een ‘proefplek’ is. Een plek waar startende bakkers kunnen proeven aan het ondernemerschap. Zo zou ik iets voor de sector doen, maar ook iets voor mijn wijk. Daarbij zouden we focussen op bakken met basisproducten, dus zonder toevoegingen. 

Zo zijn we begonnen met Proof Bakery. In het eerste anderhalf jaar hadden we een ‘loopprobleem’ omdat we in het nieuwe deel van het winkelcentrum zaten. Toen we op stoom waren, kwam Corona. Daarna waren er andere tegenslagen zoals problemen met grondstoffen, gebrek aan personeel en natuurlijk de energiecrisis. Op momenten heb ik me echt afgevraagd waarvoor ik het ook alweer deed. En ik niet alleen, maar ook de mensen die bij mij werkten en een eigen bedrijf wilden starten. Zij zagen nu letterlijk voor welke problemen je kan komen te staan als ondernemer. Als je dan ineens een prijs wint voor de beste croissant van Nederland, zoals pas gebeurde, dan geeft dat weer een boost.” 

Alle sleutelfiguren die iets voor mijn carrière hebben betekend, waren op mijn afstuderen

Stabiliteit 

“Al bij al zijn er vanuit het Bakery Institute ruim zestig nieuwe bedrijven opgestart. Binnen Proof geven de bakkers zelf aan wat ze nodig hebben. Het is ook voorgekomen dat iemand besloot dat het toch niks voor hem was. Een ander mag vanuit zijn geloof geen geld lenen maar wil wel voor zichzelf beginnen. Hij maakt nu gebruik van mijn faciliteiten als ik ze niet nodig heb. Andere bakkers zijn wel ondernemend, maar willen niet per se ondernemer worden. Die zijn nu bij mij in dienst. Daar ben ik ook bij gebaat, want als bedrijf moet je natuurlijk ook een zekere stabiliteit hebben.  

Ik vind het leuk om mensen vooruit te helpen, net zoals ik vaak vooruit ben geholpen. Ik denk dat ik in mijn carrière op het juiste moment de juiste mensen ben tegengekomen, maar ik heb er ook hard voor gewerkt. Mensen willen je graag verder helpen als je je inzet en laat zien wat je kunt. Zo simpel is het. Alle sleutelfiguren die iets voor mijn carrière hebben betekend, heb ik ook uitgenodigd op mijn afstuderen. Uiteraard hebben we dat gevierd met een hoop gebak.” 

Publicatiedatum: 5 juni 2023 | Fotografie: Wij  Fotografie, Aysee Photography