‘De mensen om ons heen wisten veel eerder dan wij dat we bij elkaar horen’

Het begon allemaal in het voorjaar van 1994, in de koffiekamer van gebouw P. “Ik was destijds hoofddocent op de faculteit Sociale Wetenschappen”, vertelt Vera. “En een studente trakteerde me op koffie, omdat ik haar had geholpen bij haar afstudeeronderzoek. In de kantine was Gijs ook en omdat de student wist dat hij – net als ik – uit België kwam, besloot ze ons aan elkaar voor te stellen.”

Ruzie in niemandsland

Gijs is een econoom en in die tijd assistent in opleiding (aio) op Tilburg University. “Als econoom keek je neer op het ‘gepeupel’ van de zachte wetenschappen. Daar kwam wel eens gedoe van. Toen Vera aan mij werd voorgesteld was ik een beetje in een knorrige stemming. Ik vond dat ze er ontzettend schattig uitzag, maar ik mompelde iets neerbuigends over psychologen. En toen kreeg ik van dat schattige meisje onverwacht ineens een enorme verbale knal voor mijn hoofd terug. Het ging hard tegen hard, echt een verbaal steekspel. Bij de studente van Vera brak het zweet uit”, herinnert Gijs zich lachend. “Maar wij hadden de grootste lol! We hebben nog steeds wel eens van die pittige discussies. We zijn er gek op.”

Een goede match

Na die eerste ontmoeting bleven ze elkaar zien, gewoon als vrienden. Gijs: “Alleen die vriendschap leidde al tot scheve blikken, omdat zij hoofddocent was en ik aio. En we zaten niet eens bij dezelfde vakgroep.”

Heel veel mensen in de omgeving van Gijs en Vera hadden véél eerder door dat dit koppel ‘meant to be’ was dan zij zelf. Vera weet nog dat haar ouders een keer op bezoek waren op de campus, en dat ze toevallig Gijs tegen het lijf liepen. “Mijn moeder zag de klik tussen ons meteen. Ze was zelfs heel verontwaardigd dat ik niet verteld had dat ik een relatie had met die leuke jongeman met het rode baardje. En dat is slechts één van de vele voorbeelden. Wij vonden dat toen allebei reuzegrappig, want we hadden helemaal geen relatie.”

Slechtst bewaarde geheim

Toen de twee in 1995 uiteindelijk wél een relatie kregen, probeerden ze die in eerste instantie verborgen te houden. “Een universiteit is toch wel een beetje een snelkookpan, hè”, vindt Gijs. “Het is niet zo dat we problemen met onze werkgevers verwachtten, want we stonden niet in een hiërarchische relatie en werkten ook niet bij dezelfde faculteit. Maar we wilden geroddel en moeilijke reacties voorkomen. Vandaag de dag zou onze relatie denk ik tot méér ophef hebben geleid.” Vera denkt dat als het andersom was geweest – als hij de hoofddocent was en zij de aio – dat er veel minder over te doen zou zijn geweest.

Erg goed waren ze niet in het verbergen van hun ‘geheim’. Ondanks verwoede pogingen om ongemerkt samen uit te gaan, lekte het steeds aan alle kanten uit. Vera lacht: “Ik kwam een keer op de universiteit met een trui van Gijs aan. De eerste collega die ik tegenkwam – Karel Soudijn – zei meteen: ‘goh, die trui van Gijs Dekkers staat je goed!’. Dat verwacht je toch niet?!”

Terug naar België

Het stel werkte nog een tijdje ‘samen’ op de universiteit. Maar Vera wist ook dat ze heel graag terug naar België wilde, voor een leerstoel aan de Katholieke Universiteit Leuven, waar ook haar voormalige promotor zat. “Daar heb ik het uitvoerig met Gijs over gehad. Toen zijn contract afliep begon hij al met solliciteren in België. Hij werkte uiteindelijk al eerder in België dan ik.” Toen het stel in 1997 trouwde, woonden ze nog in Tilburg. “We zijn voor de wet in Tilburg getrouwd. En in Wevelgem, in België, voor de kerk. In 1998 verhuisden we naar Leuven, en daar wonen we nog steeds.”

In 2004 werd met de komst van Liza en Puja het gezin van Gijs en Vera compleet. De tweeling komt oorspronkelijk uit India, ze worden 20 jaar in 2022.

Jubileum! Feest?

Deze zomer zijn Gijs en Vera 25 jaar getrouwd. Een ‘moeilijk’ onderwerp, want Vera wil een groot feest en voor Gijs hoeft dat niet per se. “Ik zal wel weer verliezen”, mokt hij met een knipoog. “Nou,” zegt Vera, “ik ben ook niet van de grote feesten, maar mijn familie rekent er wel op.” Gijs ziet er wel wat in om rond hun jubileum terug te keren naar Tilburg. “We zijn er al lang niet geweest, maar we woonden er heel graag. Misschien moeten we nog eens op bezoek op de fijne campus, ouderwets discussiëren in gebouw P en wandelen in het Warandebos. En koffiedrinken en tijdschriften bladeren bij Anvers, of één van de andere gezellige eetcafés met leestafel. Wie weet binnenkort!”

Publicatiedatum: 29 juli 2022