Op weg naar een effectievere, beter betaalbare en meer patiëntvriendelijke manier om het carpaal tunnel syndroom te diagnosticeren

Carpaal tunnel syndroom (CTS) is een veelvoorkomende aandoening; 6% van de mannen en 9.2% van de vrouwen krijgt last van CTS. Het diagnosticeren van de aandoening bestaat uit het vaststellen van het klassiek klachtenpatroon voor CTS en een zenuwgeleidingsonderzoek (EMG) of echografisch onderzoek. Echter is het de vraag of deze laatste twee – zeer kostbare – onderzoeken nodig zijn. Reeds in 2017 is in de herziene multidisciplinaire Nederlandse richtlijnen opgenomen dat het verrichten van aanvullende diagnostiek middels EMG of echo niet nodig is wanneer de symptomen van een patiënt passen bij klassiek CTS. In de praktijk blijkt het echter lastig om het reeds bestaande diagnostisch proces te doorbreken.

Het doel van deze exploratieve studie is inzicht te krijgen in eventuele belemmerende en bevorderende factoren om het diagnostisch proces rondom CTS te veranderen zodat een nieuw samenwerkingsverband opgezet kan worden tussen verschillende partijen (huisartsen, neurologen, chirurgen en patiënten).