Tilburg University logo statue

TEP Talk Meindert Flikkema: De universiteit als baken van humaniteit

Meindert Flikkema was tijdens Night University de eerste spreker in de reeks TEP Talks die de Projectgroep Implementatie Tilburg Educational Profile (TEP) de komende tijd gaat organiseren. Deze econometrist aan de VU en winnaar van vele onderwijsprijzen, kreeg 13 minuten de tijd om zijn licht te laten schijnen op de toekomst van het universitaire onderwijs.

TEP Talk van Meindert Flikkema

In die 13 minuten hield hij een gloedvol betoog waarin hij uiteenzette wat er mis is met het huidige universitaire stelsel en waar het volgens hem naartoe moet. De moderne universiteit is een publicatiefabriek met een shine-missie geworden, waar excellentie en rankings de boventoon voeren.

Flikkema pleit voor een community of learners, waarin niet output, maar voortgang centraal staat. Waar zorg is voor elkaar. En waar het fundament wordt gelegd voor een humaan bestaan voor iedereen. Een universiteit die het neo-liberale project vervangt door een sociaal-existentiële transitie. De universiteit moet een baken van humaniteit zijn, aldus Meindert Flikkema.

‘We leiden op voor de beschaving’

Het publiek, een mooie mix van docenten, studenten en een enkele ouder, heeft geboeid geluisterd. De toehoorders wilden van Flikkema graag horen wat zijn voorstel voor consequenties heeft voor onderwijs, onderzoek en arbeidsmarkt.

Moet onderzoek altijd nuttig zijn?, was een van de vragen. Neen, was het onverbloemde antwoord van Flikkema, die een lans breekt voor samen met studenten onderzoek doen.

En hoe zit het dan met de arbeidsmarkt waar universiteiten zo op hameren? We leiden studenten niet op voor bedrijven, maar voor de beschaving, was de reactie van Flikkema. Hij pleit voor een uplifting society als bestaansreden van universiteiten.

Een heel terechte vraag van kwam Alkeline van Lenning, een van de auteurs van het essay Een verkenning van een onderwijsvisie voor Tilburg University. Natuurlijk kon ze zich in bijna alles wat hij zei vinden. Veel ervan is immers ook terug te vinden in het essay. ‘Maar hoe gaan we dit bewerkstellingen?’, was haar vraag, ‘in een maatschappij waar universiteiten afgerekend worden op rendementen en prestatieafspraken?’ Uiteindelijk gaat toch om leiderschap, gaf Flikkema aan.

Laat een of twee universiteiten naar voren stappen en laten zien hoe het anders kan. Alleen dan kunnen we uit de impasse komen die ons allen in de greep houdt.