Rutger Kopland
Glazen gang (gedicht, 2005)
Koopmans en Cobbenhagen Building
In 1971 werd het huidige Koopmansgebouw in gebruik genomen, nadat was gebleken dat het Cobbenhagengebouw, tot dan toe het enige gebouw op de campus, te klein werd om de groeiende hoeveelheid studenten en medewerkers te kunnen huisvesten. Om te voorkomen dat mensen steeds naar buiten moesten om van A naar B (toen heetten de gebouwen zo) te komen, werd door architect Bedaux de glazen gang bedacht.
De metersbrede ramen werden al snel een geliefde plek voor studentenorganisaties om hun posters op te hangen. Tussen de honderden aankondigingen voor feesten, borrels, concerten et cetera hing óók het waarschijnlijk meest veronachtzaamde bordje op de campus. Daarop stond: Gelieve hier geen posters te hangen. Getekend: R.H.A.M. Kraakman, secretaris van de universiteit.
In het begin van de 21e eeuw kwam een einde aan die situatie omdat toenmalig collegevoorzitter Yvonne van Rooy uitzicht wilde op die veelgeroemde groene campus. De posters verhuisden naar de mensa. Maar waar niet op was gerekend: duiven – opgejaagd door roofvogels – vlogen zich regelmatig te pletter tegen de ramen.
Na samenspraak van kunstcommissie en hoogleraar Jaap Goedegebuure bleek dichter (en wetenschapper) Rutger Kopland (1934-2012) bereid een gedicht op maat te maken, waarin de gang zelf en het academisch leven het onderwerp zijn. Kopland was als Leonardo-hoogleraar in het academisch jaar 1999-2000 verbonden aan de toenmalige letterenfaculteit. Deze leerstoel was bedoeld voor mensen met een dubbeltalent; Kopland was zowel dichter als wetenschapper (hoogleraar Psychiatrie in Groningen).
Het letterontwerp in de glazen gang is van Maarten Meevis (Kinkorn), het gedicht is in twee talen aangebracht, in de kleuren van de universiteit. Sindsdien sneuvelen er minder duiven, maar nog af en toe wordt er een karkas aangetroffen. Kopland heeft zijn gedicht in 2006 nog met eigen ogen beschouwd, en was er zeer mee ingenomen.
In deze glazen gang lopen
In je hoofd flarden van een dagdroom
wat je had moeten zeggen
Ja je had moeten zeggen
Wat overblijft is de vraag waar
is de wereld
Zo’n mooie diepzinnige uitspraak
En je spiegelbeeld loopt doorzichtig
met je mee dwars door het park
de bomen het gras de merels
Door wat daar is buiten je hoofd
Nieuwsgierig naar de andere kunstwerken op de campus? Ga op onderzoek via de digitale plattegrond van Campuskunst.
Meer over de historie en het academisch erfgoed
Het academisch erfgoed van Tilburg University is een zeer divers geheel van archieven, beeldmateriaal, collecties, apparaten, opgetekende verhalen et cetera die betrekking hebben op de geschiedenis van de universiteit.