Ton Linden
When Ton Linden was appointed as the first Tilburg University Campus Poet on January 24, 2007, he was a 54-year-old student. He wanted to qualify in the area of care, ethics and policy. A poet he had been all his life, as a schoolboy, as a student, and later as a teacher.
Ton began his career as a Math student at Nijmegen University. Through a minor in social philosophy, he discovered a subject that seemed to link up better with his socially committed nature.
He has never regretted the switch from figures to letters. Playing with words and exploring their often lost special meaning continues to be something he does on a daily basis.
Bij het afscheid van Robert Hijmans
hij heeft mogen spelen
jaar na jaar;
met een kwistig gebaar
heeft hij geen kleine kamertjes
maar complete gebouwen gestrooid
en nu
nu lijkt het
alsof hij afscheid neemt
hij heeft de dierentuin nog gekend, mevrouw
de katholieke hogeschool nog gekend, meneer
grond geruild in de Warande
zelfs kooien gebouwd voor apen, ratten en duiven
voor psychologen
dat waren nog eens tijden, meneer, mevrouw;
en nu
nu lijkt het
alsof hij afscheid neemt
een man met een hart
een hart waarmee hij denkt
omdat je ook moet weten
waarom je bouwt;
emotie is bouwen voor hem
het hoofd in de wolken
en de voeten in de grond
en nu
nu lijkt het
alsof hij afscheid neemt
het is waar:
hij gaat weg
de bouwkeet, de laarzen
de geur van cement, ook de helm
waren al verdwenen achter notities
de laatste bouwer gaat weg;
een plantsoen blijft
dat zijn naam draagt
en nu
nu lijkt het
alsof hij afscheid neemt
maar wie neemt nu afscheid van zijn kinderen
omdat hij jarig is, omdat hij ouder wordt,
met pensioen gaat
dat kun je geen afscheid noemen
en wij,
wij die achterblijven
blijven steeds omhuld door zijn aanwezigheid
bewegen ons in zijn ruimhartigheid
en dat kun je geen afscheid noemen
zijn ziel heeft hier een plek gevonden
zo kunnen we
- als we dat willen -
onze hand leggen op zijn bestaan
en al wandelend over zijn Esplanade
hem blijvend ontmoeten
Ton Linden - 2007