Kleine winkeliers zijn het kloppend hart van opkomende economieën, maar hun supply chains rammelen

Gevulde schappen zonder banklening

Een belangrijk probleem waar nanowinkeliers nu mee worstelen, is dat leveranciers direct betaald moeten worden bij de levering van nieuwe winkelvoorraden. De meeste winkeliers hebben geen grote geldreserves en komen niet in aanmerking voor leningen bij de bank, waardoor het een ingewikkelde opgave kan zijn om de schappen goed gevuld te houden. 

Escamilla vond hier een eenvoudige maar effectieve oplossing voor: een uitgesteld betalingssysteem dat hij “order-based trade credit” noemt. Door middel van empirisch onderzoek nam hij de financiële risico’s en voordelen van zo’n systeem onder de loep. Zijn conclusie: door nanowinkeliers kortdurend uitstel van betaling geven, profiteren leveranciers van belangrijke operationele voordelen en kunnen nanowinkels tegelijkertijd de vruchten plukken van de veel ruimere financieringsmogelijkheden.   

Digitalisering: wat houdt kleine winkeliers tegen?

Escamilla onderzocht ook hoe digitalisering de operationele processen van nanowinkels kan verbeteren in opkomende economieën. Hoewel digitale technologieën zoals smartphones en cashloze betaalsystemen veel kansen bieden voor winkeliers, zijn zij erg terughoudend als het gaat om het digitaliseren van hun bedrijf. Het kost geld om over te stappen naar een digitale manier van werken, maar er is nog een ander obstakel: winkeliers vrezen dat het de autoriteiten inkijk geeft in hun bedrijfsvoering.  

Kleine ondernemers in opkomende markten wantrouwen de overheid, blijkt uit Escamilla’s onderzoek. Gegrond of niet, zorgen over privacy en de veiligheid van belastinggegevens vormen voor nanowinkeliers een belangrijke reden om een papieren administratie te blijven voeren. Deze zorgen kunnen ten dele worden weggenomen door positieve ervaringen en mond-tot-mondverhalen over de onwaarschijnlijkheid van privacyschendingen of misbruik van bedrijfsgegevens door belastingautoriteiten. In combinatie met het omlaag brengen van de kosten die met een digitale transformatie gemoeid zijn, zou dit een belangrijke impuls kunnen geven aan de digitalisering van de supply chains van nanowinkels.

Bestaanszekerheid van miljarden mensen

Als een rode draad die door het proefschrift van Escamilla loopt, komt in zijn onderzoek telkens de sleutelrol van de private sector naar voren. Hij ziet veel kansen om met hulp van de private markt de supply chains van nanowinkels in lagelonenlanden te versterken - door te investeren in laagdrempelige kredietverstrekkingen, digitale technologieën en een verbeterde toegang tot essentiële levensmiddelen en diensten. 

Dat is niet alleen cruciaal voor winkeliers, maar ook voor de consumenten die van nanowinkels afhankelijk zijn. “Dit kan een grote impact hebben op de bestaanszekerheid van winkeliers en miljarden consumenten in de opkomende wereld,” aldus Escamilla.