Taufiq Nur werd een nieuwe versie van hemzelf in Tilburg

Als je een goede baan in Indonesië wilt krijgen, is het belangrijk om op hoog niveau te studeren. “Daarmee vergroot je je kansen”, stelt Taufiq. “Indonesiërs denken dat studeren in het buitenland je meer zelfvertrouwen en analytisch vermogen geeft en dat je Engels beter wordt. Dat klopt wel. Ik ben veranderd, een nieuwe versie van mezelf geworden. In onze cultuur is het niet gangbaar om te vertellen wat je wil bereiken, daar praat je niet over. Want stel dat het niet lukt! Nu durf ik mijn ambities uit te spreken en na te jagen.”

Overheidsbeurs

Taufiq groeide op in de miljoenstad Jakarta, waar hij nog altijd woont, samen met zijn ouders. Zijn zus is 33 jaar en werkt als marketing communicatiemedewerker van een privéschool. Zijn vader werkt in de wereld van financiën en accountancy in Jakarta, zijn moeder is huisvrouw en lid van een vrouwenbeweging. Is het bijzonder dat hij kon studeren in het buitenland? “Tot tien jaar geleden was het niet vanzelfsprekend. Dat veranderde toen de overheid een ruimere beurs bood aan studenten, nu gaan meer van mijn leeftijdsgenoten naar het buitenland. Alleen was de animo zo groot, dat de overheid de voorwaarden aanscherpte; het was niet meer mogelijk om een tweede keer aanspraak te maken op de beurs. En dus moest ik iets anders verzinnen, want zonder beurs, kreeg ik het financieel niet rond.”

Vijfentwintig universiteiten

Zijn droom om in het buitenland te studeren startte in 2014 toen hij zijn bachelor haalde aan de University of Indonesia. “Ik deelde mijn plannen alleen met mijn beste vrienden. In vijf jaar tijd schreef ik vijfentwintig universiteiten aan. Uiteindelijk lukte het: het academische jaar 2019/2020 mocht ik de master Marketing Analytics aan Tilburg University volgen.” Eigenlijk was hij in 2018 al toegelaten. “Maar toen kreeg ik een halve beurs toegekend. Ik wist niet hoe ik het financieel rond moest krijgen en kon het daarom niet doorzetten. De verrassing dat ik een jaar later alsnog met een volledige beurs van het universiteitsfonds kon komen, was groot. Nu kon ik gaan en me volledig op de studie en de buitenlandervaring richten.”

Marketingonderzoek

Sinds het afronden van zijn bachelor werkt Taufiq bij een onderzoeksinstituut van de University of Indonesia. “Door mijn werk groeide mijn interesse in de onderzoekskant van marketing. In eerste instantie keek ik vooral naar studies in Engeland, maar door mijn focus op onderzoek, kwam Nederland in beeld. Ik had de keuze uit Groningen of Tilburg, waarbij de onderwerpen en het curriculum in Tilburg het beste paste bij mij.”

Zelfstandig wonen

Al eerder verbleef hij in het buitenland voor vakanties of conferenties, zo bezocht hij Duitsland en Antwerpen, maar nog nooit woonde hij een jaar lang zelfstandig, weg van huis. “Omdat mijn ouders vlakbij de onderwijsfaciliteiten wonen, was het niet nodig om zelfstandig te wonen. Nu moest ik dat opeens wel doen, aan de andere kant van de wereld. Ik woonde vlakbij de campus samen met andere internationale studenten uit Duitsland, Portugal, Brazilië en Indonesië. Het was heel leerzaam om met elkaar om te gaan en elkaars gebruiken te leren kennen. Soms hadden we andere ideeën over schoonmaken of koken. Ik ben gewend om sterk gekruid, Indonesisch eten te bereiden, de geur in huis werd niet altijd gewaardeerd. We moesten ons aan elkaar aanpassen.”

Wennen aan plannen

Taufiq moest wennen aan het plannen van de dingen die hij deed. “De bus en trein rijden op tijd. Als je ze mist, sta je een half uur te wachten. En de winkels sluiten over het algemeen om 18.00 uur in Nederland, in Jakarta kun je vrijwel altijd wel halen wat je nodig hebt. Het hielp dat er een groep van zo’n vijftig Indonesische studenten in Tilburg woont. Je kunt elkaar vragen stellen als je ergens tegenaan loopt. Tegelijkertijd voelde ik me heel veilig in Nederland, ook ’s avonds op straat. Het viel me op dat ik weinig daklozen zag. Dat is anders in Jakarta, daar moet je weten in welke buurten je beter niet kunt komen.”

Ik wilde me blijven richten op mijn studie

Lockdown

Toen in maart 2020 de intelligente lockdown begon, besloot Taufiq te blijven. “Ik dacht dat het allemaal niet zo lang zou duren. Het thuis studeren was intens, we zaten allemaal op onze kamer en konden nergens naartoe. Ik kreeg er stress van. Mijn baas belde of ik niet terug wilde komen zodat ik mijn werk en studie in Jakarta kon combineren. Maar ik wilde me blijven richten op mijn studie en ik nog wat van Europa zien. In juni heb ik een weekje vakantie genomen om Luxemburg en Duitsland te bezoeken. In de laatste maand, voor ik in oktober 2020 terugkeerde, heb ik Denemarken en Polen bezocht. En tussendoor bekeek ik veel Nederlandse steden.”

Covid-19

In die laatste maand kreeg hij een gevreesd telefoontje van thuis: zijn vader, moeder en zus bleken covid-19 te hebben. “Mijn moeder en zus werden niet heel ziek, maar mijn vader wel. Hij kon niet naar het ziekenhuis omdat er geen plek was. Gelukkig is hij thuis opgeknapt. Ik ben op dat moment niet terug naar Indonesië gegaan omdat ik toch al bijna terugging en omdat ik niets voor hen kon betekenen omdat ze in quarantaine zaten. Maar ik maakte me wel zorgen. Toen ik terugkwam bleek een tijdje later dat ik ook covid-19 had. Gelukkig is iedereen weer helemaal gezond nu. In Jakarta werken en studeren de mensen nu zoveel mogelijk vanuit huis. Op straat is het druk, maar niet zo druk als voor corona.”

Keuze onderbouwen

Inmiddels gebruikt hij de kennis die hij opdeed tijdens zijn master in Tilburg regelmatig in zijn dagelijks werk bij het onderzoeksinstituut. “Het is mooi om een keuze goed te kunnen onderbouwen met onderzoek. Ik was al wel bekend met sommige termen of methodes, maar kende de theorie erachter niet. Nu heb ik die kennis wel.” Hij is momenteel bezig om een promotietraject voor te bereiden. “Die wil ik in Amerika doen. Als dat is gelukt, is het mijn droom om beslisser te worden in Indonesië. Ik wil bij de overheid werken, als beleidsmaker of –adviseur. Ik wil anderen hetzelfde vertrouwen geven, ze laten leren van de fouten die ik heb gemaakt en ze meegeven dat een goede planning cruciaal is. Dat ze niet moeten vrezen om hun dromen na te jagen en uit te spreken, mits ze er een ander niet mee in de weg zitten.”

Mindset

Taufiq is de alumni die hebben gedoneerd aan het universiteitsfonds enorm dankbaar voor de beurs die zij mogelijk hebben gemaakt. “Mijn buitenlandervaring heeft me geholpen om mijn zelfvertrouwen, analytisch vermogen en Engels te ontwikkelen. Ik ben veranderd in hoe ik me gedraag, denk en in wat ik wil bereiken. Dat zit vooral in mindset, ik spreek mijn ambities uit nu. Ik heb erg genoten van mijn tijd in Tilburg en heb mooie herinneringen aan mijn dagen als student hier en mijn bezoekjes aan steden in de buurt.”

Publicatiedatum: 28 april 2021