Science with a Soul

Een aantal jaar geleden las ik het boek Excellence with a Soul, geschreven door Harry Lewis, de voormalige decaan van Harvard College. Dit boek liet een diepe indruk op mij achter. Harvard mag dan misschien de oudste, machtigste universiteit van de wereld zijn, maar in dit boek laat Lewis zien dat Harvard’s missie in de loop der tijd veranderd is van onderwijs naar klanttevredenheid; dat Harvard niet langer een stad op een berg is, maar slechts een merknaam. Hij beweert dat Harvard “zielloos” is geworden; de studenten worden niet meer gestimuleerd om betekenis te zoeken tijdens hun studie en doel in hun leven te vinden.

Volgens Lewis:

Universities have lost the sense that their educational mission is to transform teenagers, whose lives have been structured by their families and their high schools, into adults with the learning and wisdom to take responsibility for their own lives and for civil society.
 

The greater the university, the more intent it is on competitive success in the marketplace of faculty, students, and research money. And the less likely it is to talk seriously to students about their development into people of good character who will know that they owe something to society for the privileged education they have received.

In dit boek beweert Lewis dat deze “excellence without a soul” niet alleen geldt voor Harvard maar ook voor vele andere universiteiten. En eerlijk gezegd, ik denk dat veel observaties in dit boek ook waar zijn voor onze universiteit.

Onderwijsvisie

Daarom ben ik heel erg enthousiast over de nieuwe onderwijsvisie van Tilburg University: KENNIS – KUNDE – KARAKTER, in het bijzonder het laatste woord: KARAKTER. Tijdens een discussie over deze nieuwe onderwijsvisie in mijn School, waren er ook verschillende negatieve reacties van mijn collega’s: “Ik ben geen priester… Ik ben niet in staat om mijn studenten te helpen met hun karakterontwikkeling.” Ik hoop echt dat onze universiteit deze nieuwe visie op onderwijs verder ontwikkelt en implementeert; en ik hoop echt dat de verandering meer is dan het louter toevoegen van één of twee nieuwe vakken over ethiek of filosofie. Ik vind juist dat ALLE leraren moeten bijdragen aan het KARAKTER aspect van onze nieuwe onderwijsvisie. Laten wij, de docenten, bij elkaar komen en elkaar inspireren hoe we karakterontwikkeling kunnen toevoegen in ons lesprogramma.

Laat me u inspireren door een klein voorbeeld. Twee jaar geleden hebben we een klein 1-EC vak Improving Society Lab in ons Econometrie & OR bachelor programma aangeboden. Gedurende dit vak boden we praktijkgerichte casussen aan (en de studenten voerden opdrachten uit, die gerelateerd waren aan de casussen). Op deze manier zagen de studenten hoe de theorie, die ze geleerd hadden, kan worden toegepast op echte praktijksituaties die de maatschappij verbeteren. Tijdens de laatste sessie heb ik met veel studenten gesproken en het was fantastisch om te zien dat dit vak van vele studenten de ogen had geopend over hoe inspirerend het kan zijn om wetenschap te gebruiken voor iets betekenisvols in de maatschappij; veel studenten realiseerden zich dat een hoog salaris in hun toekomstige baan niet het belangrijkste doel is! Gelukkig zijn deze studenten niet zielloos…

Onderzoek en impact

Maar hoe zit het met ons onderzoek? Het onderzoek van de meeste onderzoeksgroepen van de Tilburg University is van hoge kwaliteit. Onze universiteit staat hoog op vele ranglijsten. Excellent onderzoek, maar met of zonder ‘ziel’?

Eerlijk gezegd, en ik weet dat er veel discussie is over dit onderwerp, vind ik het universitaire motto “Understanding Society” niet zo inspirerend. Naar mijn mening is het wat ‘zielloos’. Ik werd positief verrast, toen ik ontdekte dat afgelopen jaar veel collega’s verder willen gaan: de maatschappij een klein beetje beter maken. Ik kwam erachter dat veel onderzoekers al verbonden waren of verbonden willen worden met de maatschappij. Ik las alle onderzoeksevaluatierapporten van onze onderzoeksgroepen en tot mijn verbazing was de score op het gebied van relevantie heel erg hoog.

Daarom ben ik van mening dat als we praten over impact/relevantie (ik vermijd het V woord van Valorisatie), we het als universiteit al veel beter doen dan we denken (ten minste veel beter dan ik van tevoren dacht), veel beter dan bijvoorbeeld de “Valorisatie website van de VSNU” doet vermoeden en veel beter dan in ons jaarlijkse rapport van de universiteit staat. Ik concludeer dat onze universiteit geen helder overzicht heeft over wat er gebeurt op het gebied van impact. We moeten meer ons best doen om de impact van ons onderzoek te laten zien!

Ja, ik denk ook dat we (best veel) kunnen verbeteren op het gebied van impact en relevantie. Dat is ook de reden waarom, tijdens de laatste Dies Natalis, de rector aankondigde dat Tilburg University, op het gebied van impact, zich wil focussen op drie gebieden:

• Towards a Resilient Society
• Enhancing Health & Well-being
• Creating Value from Data

De rector heeft Ton Wilthagen, Johan Denollet en mij gevraagd om deze programma’s te leiden. Dit zogenaamde Impact Team schreef een essay over ‘waarom’, ‘wat’ en ‘hoe’ we meer impact kunnen creëren voor ons onderzoek. U kunt dit beschouwen als het “Impact Profiel” van onze universiteit.

Verbinding

Het sleutelwoord in dit essay is ‘Verbinding’. Een betere verbinding met de buitenwereld, maar ook een betere verbinding tussen het onderzoek en de onderzoekers van de verschillende Schools, en de verschillende afdelingen binnen een School. Ik denk persoonlijk dat er in dit opzicht veel te winnen valt. Veel onderzoekers werken in een enigszins geïsoleerde positie, en doen gespecialiseerd en monodisciplinair onderzoek; en veel onderzoekers zijn zich niet bewust wat er afspeelt in andere Schools (en zelfs niet in andere departementen). Laat ik eerlijk zijn: alleen door mijn rol in Data Science, kwam ik erachter dat veel van mijn collega’s op deze campus werken aan onderwerpen die gerelateerd zijn aan Data Science. Dit heeft als gevolg dat het voor de buitenwereld niet duidelijk is wat ons onderzoeks -en impactprofiel is. Aan de ene kant heeft onze universiteit veel te bieden wat betreft oplossingen voor grote maatschappelijke problemen. Dit soort problemen zijn vaak te complex voor één discipline; ze hebben de input nodig van meerdere disciplines. Dit is één van de redenen waarom we meer moeten verbinden!

Goede mix

Ik ben heel erg enthousiast over het nieuwe Impact Programma, maar, persoonlijk, ben ik ook bewust van het grote gevaar dat “impact” een te extreme focus krijgt. Excellent, theoretisch onderzoek, toppublicaties, etc. moeten wat mij betreft belangrijk blijven. We moeten streven naar een goede mix! Sommige onderzoekers doen excellent theoretisch onderzoek, andere meer praktijkgericht onderzoek, sommigen doen beide type onderzoek. Laten we elkaar en elkaars werk respecteren! We hebben elkaar nodig!

Mijn collega Ton Wilthagen omschrijft het als volgt: “De universiteit heeft drie hoofdverantwoordelijkheden: Onderwijs, Onderzoek, en Impact. Dit komt mooi overeen met de laatste drie rectoren: Frank van der Duyn Schouten richtte zich met name op Onderzoek; Philip Eijlander op Onderwijs; en Emile Aarts op Impact.”

Ik begon met een persoonlijke kanttekening bij het boek Excellence without a Soul, en ik wil graag eindigen met een aantal persoonlijke kanttekeningen over waarom de verbondenheid met de maatschappij en de verschillende disciplines zo belangrijk voor me zijn:

• Voor mij persoonlijk is het heel erg inspirerend om te zien dat ik met mijn onderzoek de maatschappij een beetje beter kan maken. Ik heb een groot project gedaan voor de Nederlandse overheid dat heeft geleid tot nieuwe veiligheidsnormen voor alle dijken in Nederland (goedgekeurd door het parlement en nu ook opgenomen in de wet); we hebben bijna 8 miljard euro bespaard in vergelijking met het originele plan. Een ander voorbeeld: mijn collega Hein Fleuren startte een project bij het Wereldvoedselprogramma (WFP) van de Verenigde Naties, en twee jaar geleden werd ik aan dit team toegevoegd. Het ontwikkelde model bepaalt een optimale mix van ingrediënten voor de dagelijkse maaltijd, zodanig dat aan alle restricties op voedingswaarden voldaan is en de totale logistieke kosten minimaal zijn. Dit model is toegepast in Jemen, Syrië, Irak, en Ethiopië. Dankzij dit model konden een miljoen meer mensen in Syrië gevoed worden; dus door het gebruik van geavanceerde  prescriptive analytics. Voor mij is dit “Science with a Soul”, en dergelijk onderzoek inspireert me heel erg.
• Dit nieuwe praktijkgerichte onderzoek resulteerde in vele nieuwe wetenschappelijke onderzoeksvragen en resultaten, en we schreven hierover verschillende wetenschappelijk artikelen. Ja, ook in topbladen. Bovendien, door de verbinding met andere onderzoekers in andere velden van Data Science, kreeg ik nieuwe inspiratie en ideeën voor een nieuwe richting in onderzoek binnen mijn eigen discipline. Dit wordt ook één van mijn belangrijkste onderzoeksrichtingen voor de komende jaren. Dus, door een stap te zetten buiten mijn onderzoek comfort zone, resulteerde dit in deze nieuwe, mijn inziens, veelbelovende nieuwe richting in onderzoek.
• Ik heb tevens ontdekt dat het doen van impactvol onderzoek ten goede komt aan mijn colleges. De studenten worden zeer geïnspireerd wanneer zij horen over bijvoorbeeld het dijkenproject en WFP-project.
• Het helpt me enorm bij het verkrijgen van beurzen van NWO en bedrijven, en in het bijzonder beurzen voor PhD-studenten. “Relevantie” en “impact” worden steeds belangrijkere criteria om beurzen te verkrijgen.

Ik hoop dat deze “Science with a Soul” overwegingen gezorgd hebben voor stof om over na te denken. Ik ben er zeker van dat de oprichter van onze universiteit, “Cobbenhagen” het eens zou zijn geweest met mijn pleidooi.