Ontwikkeling van gezichtsuitdrukkingen in virtuele menselijke agenten kan gezondheidszorg en onderwijs helpen
Technologie zoals in computer graphics en machine learning, heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van virtuele agenten die qua uiterlijk sterk op mensen lijken en steeds meer op mensen gelijkend communicatief gedrag vertonen. Promovenda Julija Vaitonyte deed in het kader van het ViBE-project (Virtual Humans in the Brabant Economy) onderzoek naar de percepties die mensen hebben van het uiterlijk en het gedrag van virtuele agenten. De ontwikkeling van virtuele gezichtsuitdrukkingen kan gezondheidszorg en onderwijs helpen die werken met virtuele agenten.
Ze wilde weten welke gelaatstrekken verantwoordelijk waren voor het waarnemen van menselijkheid. De resultaten toonden aan dat vooral twee gezichtskenmerken het verschil markeren tussen een virtuele agent en een mens. Eén kenmerk is hoe de huid eruit ziet, het tweede kenmerk heeft betrekking op de ogen. Als de huid glad was en de ogen geen hoornvliesreflecties hadden (de witte highlights in de ogen), was het gezicht te herkennen als een agentachtig gezicht in plaats van een menselijk gezicht.
Toepassingen
In een ander onderzoek, dat bevindingen uit verschillende neurologische experimenten samenvat, toonde ze aan dat het gebied in de hersenen dat verantwoordelijk is voor het verwerken van gezichten bij mensen minder actief is als het reageert op computergegenereerde gezichten in vergelijking met echte menselijke gezichten.
Door beter te begrijpen hoe mensen virtuele agenten verwerken, wordt het mogelijk om meer intuïtieve agenten te bouwen die vertrouwen kunnen opbouwen en mensen kunnen helpen in de gezondheidszorg en het onderwijs, aldus Vaitonyte.
In haar blog gaat Vaitonyte dieper in op virtual agent applications.
Julija Vaitonyte verdedigt haar proefschrift op 12 januari in de aula om 13.30 uur met livestream. De titel is: The Face Puzzle: Decoding Human Perception of Digital Agents.