Studentenbeurzen

Aan de rand van Oost-Pakistan, bij de grens met India, ligt de stad Lahore. De op een na grootste stad van Pakistan (met levendige historie) was  bijna haar hele leven thuis voor Fizzah Malik (23). Nu heeft ze haar land verlaten voor haar eerste buitenlandervaring en studeert ze in Tilburg aan de master Economics.  Ze noemt zichzelf een 'math junkie' en vecht voor toegankelijk onderwijs voor kinderen, wat ze al actief op verschillende manieren heeft geprobeerd te verbeteren in Pakistan. Ze deelt met ons haar verhaal, inspirerende visie en vastberadenheid.

Uitdagingen overwonnen

Fizzah heeft al snel voor zichzelf leren zorgen. Haar beide ouders overleden op jonge leeftijd en haar zussen verhuisden toen ze wat ouder werd. Haar jeugd vormde een sterke persoonlijkheid die weet wat ze wil. Met twee part-time baantjes, een stage als onderzoeksassistent in microfinanciering en een bachelorstudie Economics & Mathematics, kunnen we haar gerust het tegenovergestelde van lui noemen. Voordat ze naar Tilburg kwam, woonde ze in een hostel in Lahore. "Het was niet altijd makkelijk in Pakistan. Ik heb veel uitdagingen moeten overwinnen in mijn leven. Toen mijn zussen verhuisden, was het belangrijk een goed hostel te vinden, aangezien niet veel plekken in Pakistan veilig zijn voor een meisje alleen." Vastberaden overkomt ze alle worstelingen en behaalt ze haar bachelordiploma. Haar ervaringen en leven in Pakistan tonen het belang van onderwijs. "In mijn land zijn veel kinderen gedwongen om in fabrieken te werken om zo hun families te onderhouden. Er zijn zo veel slimme kinderen, maar hun talenten en intelligentie worden eenvoudigweg niet ondersteund."

Onderwijs kan levens veranderen

"Mijn moeder zei vroeger 'Onderwijs is iets dat niemand van je kan afpakken. Als je het eenmaal hebt, is het voor altijd van jou'." Gedurende haar leven in Pakistan, heeft Fizzah zich ingezet om anderen een opleiding te geven. "Ik ben naar afgelegen plaatsen gereisd waar slechts kleine scholen waren om ze daar te helpen. Ik heb les gegeven aan jonge kinderen en heb studenten geholpen om hun Engelse test te halen die ze nodig hadden om toegelaten te worden aan de universiteit. Ik ben ervan overtuigd dat dit levens kan veranderen, zolang kinderen maar toegang hebben tot onderwijs. Helaas is het slechts aan enkele bevoorrechten om te kunnen gaan studeren, terwijl anderen werken en lijden op jonge leeftijd. Het is onacceptabel, maar een wijdverspreide realiteit."

Mijn uiteindelijke doel: toegankelijk onderwijs in Pakistan

Fizzah wist dat een masterdiploma voor haar een noodzakelijke stap was. "Mijn uiteindelijke doel is om docent te worden en deze positie te gebruiken om de toegang tot onderwijs in Pakistan te bestuderen en verbeteren. Mijn master in Economics, met de track Behavioral Economics is essentieel in dit proces. Ik wil mijn thesis schrijven over 'Generosity and financial aid policies of states'. Er bestaan grote verschillen in het waarom en hoe van het verstrekken van financiële hulp aan ontwikkelingslanden voor doelen zoals onderwijs. In westerse landen zien we bijvoorbeeld dat er eerst iets verschrikkelijks moet gebeuren voordat er enige vorm van hulp wordt gerealiseerd. Ik wil begrijpen hoe dit werkt en hierover een thesis schrijven die een publicatie waard is. Dit in de hoop om door te kunnen studeren en een PhD te behalen."

Scholen bouwen

"Op een dag, wanneer ik terug ben in Pakistan, zal ik een of meerdere scholen bouwen en zo veel mogelijk kinderen onderwijs bieden. Ik heb zelf ervaren hoe belangrijk dit is en heb de grote behoefte aan toegankelijk onderwijs zelf gezien. Een andere droom die ik heb, is om een kind te sponsoren waardoor hij of zij kan gaan studeren. Maar voordat ik deze dromen kan gaan waarmaken, moet ik zelf eerst goed zijn opgeleid. Deze beurs, die ik heb gekregen van de alumni van Tilburg University, helpt me te concentreren op mijn studie zonder een bijbaantje te moeten hebben. Ik kan diep in mijn boeken duiken en beginnen met het opbouwen van onderwijsmogelijkheden in Pakistan."

Update juli 2017

“When I first arrived in Tilburg, there were quite a few things that took me by surprise. The weather, the amount of bicycles, the quite of city at night, to name a few. However, after having lived here for almost an year. These are the very things that I am going to miss. My time at Tilburg University has been truly memorable. Getting to study here has been a enormous privilege for me. I have had the chance to study along side students from very corner of the world, which has made me realize that at the core of it, we are not that different as we believe. The problems we face and the goals we strive to achieve are more similar across the globe than we think. My time here has lead me to challenge my abilities and grow into more of the person I hope I someday will be. This place has given me awareness and knowledge of the world that I have been a part of, some great memories and friends that I will forever cherish. This has been an epic year of taking classes all over the campus, spending more time in the library cafeteria than in the library itself, having picnics in the forest and just enjoying the good weather (whenever we had it). For that, I will always be grateful to Tilburg University – Regards Fizzah ”

Update december 2021

"I am living in my birth country: Pakistan. Where I currently work for a private consulting company: I am involved in designing, conducting and analyzing surveys for various health, education and environment related projects in the country. For the future, I still very much plan to pursue a PhD in Behavioral Economics, but the uncertainty brought about by the pandemic has affected how I view the future. So, for the moment, I am focusing on being healthy and happy. And side by side pursuing my passion for research in whatever way I can."

Slangenbeet

Tijdens zijn kindertijd werkten Sunday’s ouders beiden in de gezondheidszorg als medisch assistent en verloskundige. Omdat het gezin uit zeven kinderen bestaat moet er hard gewerkt worden. Overvloed is er niet, maar in de eerste levensbehoeften en het basisonderwijs wordt voor allen voorzien. De woonplaats van het gezin is ver van het ziekenhuis en daarom is de medische kennis van Sunday’s ouders van groot belang in de gemeenschap. Zo ook tijdens bevallingen van dorpsgenoten. Wanneer hij zo’n 12 jaar is spoedt zijn moeder zich naar een jong gezin, waar de vrouw op het punt van bevallen staat. De bevalling gaat goed. Aangezien er weinig middelen voor handen zijn besluit ze goedhartig wat spullen te halen die elke moeder nodig heeft voor haar nieuwe kroost. Maar op de terugweg slaat het noodlot toe wanneer ze wordt gebeten door een giftige slang. Omdat het dorp zo afgelegen ligt, kan de noodzakelijke medische hulp niet geboden worden en enkele uren later overlijdt ze. "Ik stond op het punt een belangrijk schoolexamen te schrijven toen ik hoorde dat mijn moeder was overleden", vertelt Sunday. Het betekent het begin van een lange reeks uitdagingen die hij moet overwinnen, want slechts een jaar later verliest hij als gevolg van dit voorval ook zijn vader die het gevecht met zijn innerlijke kwelgeesten verloor. Vanaf dat moment staat hij er alleen voor en krijgt bovendien de zorg voor zijn broers en zussen in de schoot geworpen.

Valuta wisselen en kerosine verkopen

Zonder ouderlijke - en daarmee financiële - steun in het begin van zijn tienerjaren is hij aangewezen op zichzelf. Om geld te verdienen en zijn school te betalen, wisselt hij in de avonden valuta en verkoopt kerosine die men gebruikt in lampen. "Tijdens het geld wisselen studeerde ik zo hard ik kon, want ik wist hoe belangrijk school was." Na verloop van tijd kon hij bij een benzinestation aan de slag en vervolgens zelfs bij een hotel. Hier ontmoet hij per toeval een hotelgast die werkt voor het ministerie van gezondheid. De twee raken aan de praat en uiteindelijk biedt hij Sunday aan om zijn eerste schoolgelden te betalen als hij naar de universiteit wil. 

Kiezen voor duurzame toekomst

Bovenop alle uitdagingen raakt op zijn 19e Sunday’s verloofde zwanger. Ze krijgen een dochtertje en willen samen verder, maar hij realiseert zich dat een kindje extra verantwoordelijkheid betekent. Hij besluit alsnog dat studeren de beste manier is om een duurzame en goede toekomst te verzekeren waarin hij voor zowel zijn gezin als zijn familie kan voorzien. Hij belt de man op die aanbood zijn eerste studiejaar te betalen. Niet veel later vertrekt hij naar de hoofdstad Monrovia om aan de universiteit van Liberia een bachelor economie te volgen. Via-via regelt hij een kamer in de hoofdstad die hij deelt met een ander. "In ruil moest ik naast mijn studie allerlei huishoudelijke klussen doen ten behoeve van de eigenaar, zoals wassen en koken. Om rond te komen begon ik andere studenten te helpen als mentor en uiteindelijk heb ik gedoceerd op verschillende middelbare scholen. Soms kreeg ik wat geld of voedsel." Na vier jaar hard werken behaalt hij zijn bachelor economie. Door zijn inzet en vele (vrijwillige) activiteiten gedurende zijn studie bouwt hij veel contacten op en wordt hem onder andere een vrijwilligersbaan als onderzoeksassistent op de universiteit van Liberia aangeboden. Aan capaciteiten heeft hij geen gebrek. Met een bachelor op zak en een mooie vrijwilligersbaan beginnen de zaken eindelijk te rollen.

'Ik kon het niet geloven'

Ondanks zijn successen in Liberia beschouwt Sunday zijn doelen nog onvoltooid. Dit is slechts het begin, vertelt hij. Hij heeft armoede ervaren en weet dat er naast zijn moeilijke jeugd dagelijks vele anderen, soortgelijke uitdagingen moeten doorstaan. Dat betekent dat je je dagelijks zorgen maakt over een slaapplek, je avondeten, je familie en je toekomst. "Ik kon geen onderscheid maken tussen ontbijt, lunch en diner, want ik at maar één keer per dag." Vastbesloten investeert hij zijn zuurverdiende geld in een laptop om aanvragen voor studiebeurzen te doen en zo een masterprogramma in het buitenland te kunnen volgen. De samenwerking tussen de universiteit van Liberia en Tilburg University bood uitkomst. "Toen ik hoorde dat ik naar Tilburg University mocht komen, kon ik het in eerste instantie niet geloven. Het was werkelijk ongelofelijk. Toen ik in de collegezaal zat, besefte ik pas wat ik had bereikt en rolden de tranen over mijn wangen. Op het belangrijkste moment gedurende mijn aanmelding voor Tilburg University moest ik mijn laptop weer verkopen om de immigratiekosten te kunnen betalen. Deze kans is voor mij als Liberiaan echt uniek en het verandert mijn leven, maar mijn focus is daarbij cruciaal. Ik kan en mag niet falen! Ik doe alles wat mogelijk is om hier een succes van te maken. Met mijn geloof in God heb ik vertrouwen."

Enorme impact

"Er is een gezegde: de ware natuur van de mens is niet hoe hij zich gedraagt in tijden van comfort en gemak, maar in tijden van uitdaging en controverse. Het is belangrijk voor elk resultaatgericht mens om obstakels en tegenspoed te veranderen in kansen die haalbaar zijn." Sunday vertelt verder over de enorme verantwoordelijk die hij op zijn schouders voelt rusten. Voor zijn vrouw, zijn dochtertje, zijn broers en zussen, zijn universiteit, zijn landgenoten, zijn toekomst en die van het land als geheel. "Ik probeer een inspiratiebron voor hen allemaal te zijn en ik ben vreselijk dankbaar dat Tilburg University dit mogelijk maakt. Ik heb geen idee wie de alumni zijn die deze beurs mogelijk hebben gemaakt, maar het stelt me in staat mijn eigen leven en dat van anderen te veranderen. Ik ben namelijk lang niet de enige die hiervan profiteert! Het is mijn doel is om Liberia vooruit te helpen. Om mijn mooie land uit het economische slop te halen." Hij begrijpt wat het is om armoede te ervaren, maar heeft zich daar op bewonderenswaardige wijze uitgewerkt. Alumni scholarships kunnen een enorme impact hebben. Het stelt Sunday in staat de toekomst vorm te geven. "Ik wil nu hetzelfde doen voor Liberia en anderen uit de armoede helpen door onze economie te ontwikkelen."

Diploma voor deze doorzetter

Na meerdere pogingen het tentamen te behalen, bleek het hele vak Game Theory 1 opnieuw volgen de enige mogelijkheid om zijn master af te ronden. Vanuit het Universiteitsfonds kreeg hij een verlenging van zijn beurs. Hij besloot niet alleen het vak Game Theory 1, maar ook Game Theory 2 te doen om zijn kansen te vergroten dat eerste vak te halen. Het lukte hem en hij studeerde af op 14 januari 2019, met een extra vak. Sunday is terug in Liberia en werkt inmiddels bij de Universiteit van Liberia en heeft ambities richting een PhD. “Het is overduidelijk dat het Universiteitsfonds een enorme impact heeft gehad op mijn leven. Ik ben dankbaar dat ik tot de opgeleide klasse in mijn land behoor en dat ik van toegevoegde waarde ben voor de Universiteit
van Liberia en mijn land als geheel.”

Understanding Society

Na het voltooien van de middelbare school was het al snel duidelijk dat Tea wilde studeren op de universiteit. Dat kon doordat ze goede cijfers had behaald, waardoor ze een studiebeurs kreeg toegewezen, en zo, kon het studeren beginnen. De keus viel op sociologie. "Toen ik begon met deze studie ging er een compleet nieuwe wereld voor me open. Ik begon eindelijk de samenleving en wereld om me heen enigszins te begrijpen. Een beter begrip van de wereld ontwikkelen was ontzettend stimulerend voor me." Deze positieve ervaring luidde het begin in van wellicht een veelbelovende academische carrière. Inmiddels voelt ze zich al aardig thuis op de Tilburgse universiteit. "Het is grappig hoe goed het universiteitsmotto: Understanding Society, eigenlijk bij me past."

Sociale ongelijkheid

Nadat ze haar bachelor sociologie afrondde op de universiteit van Tbilisi was Barcelona haar volgende stop. Hier rondde ze een eerste research master af en kwam ze in aanraking met het onderwerp dat haar tot op de dag van vandaag intrigeert: sociale ongelijkheid. Vanaf dat moment rolde Tea in een academische carrière waarin ze zich richt op het onderwijzen van Georgische universiteitsstudenten. Ze deelt actief haar kennis over sociale ongelijkheid om anderen met die kennis te verrijken en zo het probleem kenbaar te maken in haar thuisland, waar de sociale ongelijkheid een van de ernstigste ter wereld is. 

Eigen university course ontwikkelen    

Tea is bezorgd over de mate waarin sociale ongelijkheid burgers in haar land en dat van vele andere landen teistert. Eenmaal teruggekeerd uit Barcelona kreeg ze de kans om een vak op Ilia State University te ontwikkelen over dit onderwerp en bovendien zelf te doceren. Ze schreef een syllabus, zocht de juiste literatuur bijeen, schreef een examen en begeleidde de studenten. "Dit was een fantastische kans om iets bij te dragen aan mijn land door deze kennis te delen en verder te ontwikkelen. Ik volg de politiek en kan enkel concluderen dat niets gedaan wordt aan deze problematiek, terwijl het zware gevolgen heeft voor onze samenleving. Het feit dat ik wellicht een verschil kan maken is daarom ontzettend motiverend. Als ik bijvoorbeeld kijk naar het sociale beleid van Scandinavische staten, ben ik altijd erg geïnspireerd om te zien hoe het anders en beter kan."

Vitale instanties en kritische media zijn gebrekkig

In Georgië bestaat er nauwelijks kennis over de schadelijke effecten van sociale ongelijkheid. Mensen weten simpelweg niet wat het is of begrijpen de ernst ervan niet. "Kritische media, gerespecteerde onderzoeksinstanties of andere sociale initiatieven om bewustzijn te creëren bestaan simpelweg niet of zijn gebrekkig. Daar komt bij dat Georgië geen linkse of sociale politieke partijen kent uit angst voor het communisme. Mensen zijn daar nog steeds bang voor."

Bijdragen aan kennisontwikkeling

"Nadat ik de benodigde kennis heb opgedaan wil ik promotieonderzoek doen naar sociale ongelijkheid. Onderzoek is simpelweg van het grootste belang!" Zonder de juiste kennis en ervaring van een tweede research master is het ontzettend moeilijk om kwalitatief PhD onderzoek te doen en mijn uiteindelijke doel te verwezenlijken: om een research master programma ontwikkelen op de universiteit in Georgië. Het zou fantastisch zijn om bij te dragen aan kennisontwikkeling en onderwijsprogramma’s die de toekomst kunnen verbeteren. Ik voel me dan ook ontzettend gelukkig met deze kans en wil alle opgedane kennis uiteindelijk via het Georgisch onderwijs kunnen aanbieden in de vorm van nieuwe research master programma’s! Zo kunnen we langzaam maar zeker verandering tot stand brengen."

Corruptie

"Soms vraag ik me af waarom Afrika achterloopt met ontwikkeling. We hebben een goed klimaat, we hebben de beste producten in Afrika. We produceren thee, maar dan wordt de thee in andere landen verwerkt, terwijl we dat ook in ons land zouden kunnen doen. Alleen de mensen die op de hoogste posities staan, zijn degenen die profiteren van de dingen die in ons land worden geproduceerd. Om maar een voorbeeld te noemen; op Tilburg University vind je alle boeken die je wilt in de bibliotheek en zo niet, dan vind je ze op het internet. In Kenia is dit niet mogelijk vanwege corruptie. In Afrika zijn de mensen in veel landen al arm en worden ze nog bestolen ook."

Slachtofferhulp zoals in Nederland

"In Kenia is er geen systeem om het slachtoffer direct te ondersteunen. De enige schadevergoeding die door de overheid wordt gegeven, gaat naar de advocaat en uiteindelijk krijgt het slachtoffer geld van de advocaat. De kans is dus groot dat het slachtoffer zijn geld nooit krijgt, vanwege dit corrupte systeem. Robert vindt het systeem in Nederland veel beter. "Een cursus die ik hier aan Tilburg University volg, gaat over speciale programma's om slachtoffers in Nederland te ondersteunen. In Nederland krijgt een slachtoffer steun van de overheid of kan een schadevergoeding verwachten. Hij is ervan verzekerd dat hij het geld krijgt, omdat het direct van de overheid wordt betaald, want daar is een fonds voor. Ik denk dat dit een van de beste manieren is om slachtoffers te helpen en als ik terug ben in Kenia wil ik dit systeem invoeren."

Gebrek aan specialisatie op het gebied van slachtoffer in Afrika

"Ik heb altijd een passie voor criminologie gehad. Na de middelbare school ben ik politieagent geworden, maar dan ben je alleen gericht op het misdrijf en help je het slachtoffer niet echt. In Afrika zijn deskundigen op het gebied van victimologie op één hand te tellen en ze wonen allemaal in Zuid-Afrika. Dit vakgebied is niet echt ontwikkeld in Afrika en ik vind het heel belangrijk om slachtoffers te helpen. Nu ben ik docent criminologie aan de openbare universiteit in Kenia, maar ik ben mijn expertise aan het ontwikkelen. Ik wil docent victimologie worden. Criminologen en het strafrecht negeren al lange tijd de slachtoffers in Kenia. Het is daarom mijn droom om me te specialiseren in slachtofferhulp. Nu realiseren mensen zich dat er niet alleen een beschuldigde persoon is, maar ook een slachtoffer en die verdient het dat we aandacht aan hem of haar schenken. Het is een vakgebied dat behoefte heeft aan specialisten die anderen kunnen opleiden. Dus toen ik op internet op zoek was naar een universiteit die een specifieke opleiding victimologie aanbood, vond ik Tilburg University. Toen ik de cursusbeschrijving las, wist ik dat dit was wat ik echt wilde.”

Het is het beste wat iemand anders voor je kan doen

"De beurs was een van de beste dingen in mijn leven. Toen ik de kans kreeg om naar Tilburg University te komen met deze beurs, ben ik veel dichter bij het realiseren van mijn droom. Mijn missie na mijn afstuderen is om terug te gaan naar Kenia en docent te worden aan de openbare universiteit van Kenia. Daar ga ik studenten vertellen wat victimologie is met alle kennis die ik hier heb opgedaan. De dingen die ik nu weet over slachtofferhulp, kunnen levens in mijn land veranderen. Ik heb begrepen dat de slachtofferhulp in Nederland is begonnen als een NGO, dus we kunnen het ook in Kenia starten. De overheid zal het vervolgens hopelijk ook gaan toepassen zoals in Nederland. Met mijn kennis kan ik een goed systeem ontwikkelen voor slachtofferhulp."

Dromen waarmaken

"Ik ben erg dankbaar dat ik deze beurs heb gekregen. Ik waardeer het enorm wat de alumni voor mij hebben gedaan om mijn droom waar te maken. Iemand anders helpen, is het beste wat je kunt doen en ik vind het leuk om deel uit te maken van dit fonds. In de toekomst wil ik ook een klein bedrag aan het Universiteitsfonds schenken. Een klein beetje bijdragen kan iemand anders al helpen om zijn droom waar te maken."

"Ik ben mijn studie begonnen aan de Wuhan Universiteit in China. Na enige tijd wiskunde gestudeerd te hebben, realiseerde ik me dat mijn interesse vooral uitgaat naar sociale wetenschappen. Ik bewonder universiteiten in de VS omdat er veel interactie en inspirerende discussies in de klas plaatsvindt. Op twintigjarige leeftijd ging ik dan ook studeren aan de Johns Hopkins University in de VS en daarna studeerde ik aan de London School of Economics (LSE) in het Verenigd Koninkrijk. Na Londen heb ik stage gelopen bij een adviesbureau in China. Met deze stage realiseerde ik me dat mijn ware ambitie in de academische wereld lag. Ik was klaar voor een PhD programma om mijn academische kennis uit te dagen. Ik hoorde over Tilburg University van een professor van LSE en vond het departement Economie van Tilburg University een goede match met mijn onderzoeksinteresse. De hoogleraren van Tilburg University zijn vriendelijk, intelligent en bereid om allerlei mogelijke onderzoeksideeën te bespreken."

Echte wereldvragen oplossen

"Ik houd me momenteel bezig met corruptie, collusie en industriële organisatie. Ik vind mijn onderzoeksprogramma echt leuk, omdat ik het gevoel heb dat ik steeds dichter bij mijn doel kom:  wereldproblemen oplossen als econoom. Veel vakken die ik hier volg zijn gerelateerd aan wat ik later wil doen, hoewel sommige op dit moment minder relevant zijn. Toch denk ik dat die minder relevante vakken op de lange termijn waardevoller zijn, omdat ze helpen om het grote geheel te zien dat onmisbaar is voor het oplossen van problemen in de echte wereld. Na het PhD programma hier, zal ik mijn eigen vakgebied goed kennen. Het kunnen publiceren van fatsoenlijke academische papers is één ding, maar het kunnen bijdragen aan de maatschappij is iets anders. De meeste vragen uit de praktijk vereisen kennis op meerdere gebieden. Je moet van iets alles weten en van alles iets weten. Die minder relevante vakken maken deel uit van de training over 'iets van alles weten'. De diverse vakken en het uitdagende PhD programma dat in Tilburg aangeboden wordt, bieden mij precies wat ik nodig heb."

Inzicht in sociale problemen

"Na het behalen van mijn PhD wil ik terug naar China en in de academische wereld blijven. Als mijn onderzoek naar corruptie en industriële organisatie succesvol wordt, wil ik op een andere manier de bestaande marktstructuur en het economisch beleid evalueren in China en andere ontwikkelingslanden met vergelijkbare problemen. Als ik nog succesvoller word, wens ik dat mijn onderzoek praktische inzichten geeft in sociale problemen en beleidsmakers helpt bij het ontwerpen van nog betere systemen.

Ondersteund worden is hartverwarmend

"Ik heb er alle vertrouwen in dat mijn onderzoek veelbelovend zal zijn. Het ontvangen van deze alumnibeurs is zeer bemoedigend en het helpt me zelfstandig te zijn. Vroeger was ik afhankelijk van mijn familie en nu kan ik mijn eigen beslissingen nemen. Verder is het altijd hartverwarmend om ondersteund te worden door alumni, omdat je de connectie tussen jou en deze mensen kan voelen. Je weet dat er altijd een groep vriendelijke mensen klaarstaat om je te ondersteunen als je in de problemen zit. Hierdoor realiseer ik me dat wanneer ik alumna ben, ik ook hulp wil geven aan toekomstige studenten."

Zijn familie was er trots op dat hij de kans kreeg om in Nederland te studeren. "Gelukkig was ik toelaatbaar met mijn statistische en wiskundige achtergrond, zodat ik me direct kon inschrijven voor dit programma. Data Science is een opkomend en aantrekkelijk vakgebied, omdat het erg belangrijk is in deze wereld waarin we veel informatie uitwisselen. Mijn doel is om deel uit te maken van innovatieve veranderingen in de maatschappij en dat kan door mensen eerlijke en transparante informatie te geven. Door het studeren van Data Science en Governance wil ik vaardigheden verwerven die ik in mijn eigen land in verschillende sectoren kan toepassen."

Governance in Afrika

"Het gebrek aan informatie in het bestuur en in de leiding in Afrika zal altijd een probleem blijven. Er zijn zoveel dingen die we al hadden kunnen doen, maar de leiders begrijpen niet precies wat het probleem is.Het is belangrijk dat er deskundigen zijn in mijn eigen land, want als lokale bevolking kun je je reputatie ontwikkelen. Omdat Afrika zo weinig Data Scientists heeft, kan ik een van de 'go-to-guys' zijn voor deze diensten. Je ziet kansen en je ziet hoe de zaken veranderen, het maakt het efficiënter dan een expert uit het buitenland. Daarom denk ik dat werken in mijn land zal bijdragen aan de workflow en de dienstverlening."

Overal ter wereld

Justice vertelt over het verschil tussen zijn thuisuniversiteit en Tilburg University. "Alles is hier in Tilburg zo handig. Ik hoef niet naar de andere kant van de stad om naar de bibliotheek te gaan. Het is hier multicultureel. Ik vind het erg leuk dat je veel mensen van verschillende nationaliteiten leert kennen. Ik wil niet mijn hele leven op een bepaalde plek wonen. Ik ben geboren in een plaats genaamd Tubi, ben opgegroeid in Gweru en heb mijn kleuter- en middelbare school in Kwekwe gedaan, voor mijn universiteit ging ik naar Bulawayo en voor mijn werk was ik in Harare."

Thuis best

Als oudste broer voelt Justice dat hij het goede voorbeeld moet geven aan de rest van zijn familie. "Ik moet op een gegeven moment teruggaan en mijn bijdrage leveren aan mijn land. Dus na mijn studie hier aan Tilburg University wil ik ontdekken hoe data science in bedrijven wordt gebruikt. Ik weet nog niet zeker of ik eerst wat langer in Europa wil blijven of dat ik direct terug ga naar Zimbabwe. Thuis is altijd het beste. Thuis zijn er wel wat problemen, maar het blijft altijd je thuis."

Tilburg University heeft het allemaal

"Voordat ik naar Tilburg kwam voor mijn masterdiploma, werkte ik als Business Development Manager in Sales & Relationship Management. Het was erg interessant en ik vond het geweldig, maar ik heb altijd al mijn masterdiploma Mensenrechtenrecht willen behalen. Ik zocht op internet naar de beste universiteiten in Europa die het LLM-programma met Human Rights track aanbieden en toen stond Tilburg ertussen. Ik werd toegelaten, maar werd helaas niet geselecteerd voor de Orange Knowledge Scholarship. Gelukkig kreeg ik kort daarop een Alumni Scholarship aangeboden via het Universiteitsfonds.

De mensenrechten in Nigeria verbeteren

"Ik studeer deze track omdat ik mijn horizon wil verbreden en het leven in de Europese juridische omgeving uit de eerste hand wil ervaren. Ik koos voor deze track vanwege mijn interesse in mensenrechten, zowel binnen als buiten de staat. Dit heeft zo'n impact op het leven van mensen. Ik hoop dat de kennis en vaardigheden die ik hier aan Tilburg University heb opgedaan mij in staat zullen stellen om op een constructieve manier om te gaan met mensenrechtenkwesties die relevant zijn voor Nigeria, met een geïnformeerde kijk op het voorkomen, verstrekken en nakomen van de mensenrechtenverplichting van de staat tegenover zijn burgers.

Anders studeren

"Het studeren hier in Tilburg is intens, ik voel letterlijk de druk, vooral omdat de tentamens van het eerste semester op het punt staan te beginnen. Ik had verwacht dat het anders zou zijn dan de manier waarop de studie thuis gestructureerd is, maar ik denk niet dat ik goed voorbereid was op de studielast. Al ben ik me nu eindelijk aan het aanpassen. Ik geniet van de colleges. De feedback op de midterms, papers en opdrachten bereiden je beter voor op de tentamens, zodat je je academische vaardigheden voortdurend verder ontwikkelt."

Toekomst

"Na mijn afstuderen hoop ik hier in Nederland een jaar stage te lopen bij een organisatie in mijn vakgebied voordat ik naar huis ga. Het zou een kans zijn om de praktische kant van internationaal juridisch werk in zijn werk te zien. Ik heb het 'Thank You Event' bijgewoond, dat werd georganiseerd voor de donateurs die onder andere mijn beurs hebben mogelijk gemaakt. Het was geweldig om een aantal van de mensen te ontmoeten die het voor mij mogelijk maakten om hier te studeren. Ik geloof echt dat ik de plicht heb om in de toekomst op dezelfde manier terug te geven. Ik ben erg blij dat ik geselecteerd ben voor de Alumni Scholarship en voor de mogelijkheid om aan zo'n unieke instelling te studeren."

Grote verschillen op de werkvloer

"Ik heb in Afghanistan ook al met Care gewerkt, maar merkte meteen enorme verschillen toen ik hier in Nederland aan mijn stage begon. In Afghanistan is de hiërarchie nog sterk aanwezig. Als ik een programma coördinator wou spreken, moest ik een afspraak maken, terwijl ik hier gewoon even een praatje met hen kan maken. Iedereen is hier meer op hetzelfde level." Naast verschillen op de werkvloer te ervaren, verkreeg Zahra meerdere perspectieven op de problematische situatie van vrouwenrechten in Afghanistan. "Ik kende het probleem natuurlijk al, maar het lijkt een nog veel grotere omvang te hebben. Ik zou hier graag aan werken bij een organisatie waarbij ik aan ongelijkheid tussen mannen en vrouwen zou kunnen werken. Misschien via een stage in mijn master."

Terugkeer is lastig

"Vorige zomer ben ik terug geweest bij mijn familie. Het was enorm lastig om daar weer te zijn. Ik merkte dat wanneer ik naar buiten ging, mensen over me gingen praten. In het Westen gaan dingen nu eenmaal heel anders dan in Afghanistan." Na haar studie wil Zahra graag aan de ongelijkheid in Afghanistan werken, maar dan wel vanuit Nederland. "Ik zou graag hier in Nederland verder blijven werken aan de situatie daar. Ik heb het gevoel dat ik hier sneller leer. Misschien dat ik dan fysiek niet daar ben, maar toch iets voor hen kan betekenen." Daarnaast is het veiliger om hier aan dergelijke onderwerpen te werken. Als genderadviseur in een organisatie in Afghanistan sta je namelijk flink onder druk. "Als je daar bent, kunnen mensen je benaderen, bekritiseren en daardoor makkelijker ontmoedigen. Dat wil ik voorkomen."

Trots en dankbaar

Zonder de beurs zou Zahra nooit naar Nederland hebben kunnen komen. Ondanks dat ze thuis soms mist en heimwee heeft, is ze enorm blij dat ze dankzij de steun van alumni hier haar master kan doen. "Het was een behoorlijke reis. Ik ben zo dankbaar en trots dat het is gelukt, en het is zo’n geweldige ervaring. Uitdagend ook, maar dat is het helemaal waard."

Verantwoordelijkheid van jongs af aan

Nolly verloor haar moeder toen ze twaalf jaar was. Haar vader werkte een 11-urige busreis verderop, waardoor haar band met hem niet sterk was. Ze zag hem alleen met de feestdagen, wanneer hij weer terugkwam naar huis. "Ik ben door mijn zus grootgebracht. Toen zij ging studeren en haar toekomstige man ontmoette, was ik nog maar een tiener. Ik moest snel volwassen worden en de verantwoordelijkheden op me nemen. De huishoudelijke taken, maar ook het verdelen van het maandelijkse geld dat mijn vader ons toestuurde, moest ik opeens allemaal regelen." Zo leerde Nolly al jong hoe ze met geld moest omgaan. "Ik merkte dat ik steeds beter met sparen en het beheren van mijn financiën kon omgaan. Ik weet nog goed hoe trots ik was toen ik mijn eerste telefoontje kocht van het geld dat ik zelf bij elkaar had gespaard met een bijbaantje. Ik had niet veel, maar ik wist wat ik wilde en daar ben ik dankbaar voor."

Bewijzen dat ik het kon

Na het behalen van haar bachelor in Zuid-Afrika, die ook mogelijk werd gemaakt dankzij beurzen, kwam ze erachter dat ze ook anderen goed kon adviseren op het gebied van financiën. "Ik begon met consultancy bij een bedrijf en verbeterde hun uitgaven. Die werkervaring was leerzaam, maar ik wou enorm graag doorstuderen. Toen kreeg ik te horen dat ik in Tilburg was aangenomen voor de Master of Finance, Chartered Financial Analyst track, en dat ik dit kon doen dankzij een beurs."Nolly begon aan haar eerste semester en haalde zelfs vakken, ondanks haar lage energielevel als gevolg van haar zwangerschap. Daarna keerde ze tijdelijk terug naar Zuid-Afrika en beviel ze in mei. Ondanks de zware periode bleef Nolly positief en vastberaden om weer terug te keren naar Tilburg, om haar master af te maken. "Een familielid zei me eens dat ik nooit de middelbare school zou halen en dat ik nooit iets zou bereiken. Die opmerking maakte dat ik mezelf wilde bewijzen dat ik het kon, ondanks dat ik geen toegang heb tot alles zoals rijke mensen dat hebben. Alles is mogelijk, zolang je de tijd en moeite erin steekt."

Kansen voor de toekomst

"Ik kwam naar Tilburg omdat ik meer van de wereld wilde zien. Ik hoorde er wel over van anderen, maar had het gevoel dat ik daar niet op moest vertrouwen. Ik moest buiten mijn eigen ‘bubbel’ komen, het met eigen ogen zien en zo nieuwe perspectieven op de wereld verkrijgen. Ik mis thuis nu zo erg, maar ik moet afmaken waar ik aan begonnen ben." Over de toekomst heeft Nolly al veel nagedacht. Ze gaat sowieso naar huis om weer bij haar dochtertje te zijn, maar ook om bij te dragen aan de maatschappij daar. "Ik wil met de jeugd daar delen dat ze zich niet moeten beperken tot wat voor hen ligt. Ze moeten hun leven blijven cultiveren en blijven ontdekken." Naast de jeugd laten inzien welke kansen er voor hen liggen, wil Nolly ook financieel advies gaan geven.