Promotie M.L. Stasi

Het gedrag van grote sociale media platforms heeft in het afgelopen decennium op grote publieke belangstelling mogen rekenen. Verschillende belanghebbenden hebben hier door verschillende lensen naar gekeken en vanuit verschillende perspectieven termen en concepten gebruikt om deze gedragingen te beschrijven. Degenen die hebben gekeken naar de impact van deze gedragingen op de vrije meningsuiting van gebruikers doen dat meestal met gebruikmaking van elementen zoals deze doorgaans in mededingingsanalyses worden gehanteerd. Ik beargumenteer daarentegen dat de wisselwerking tussen de analyse van de vrijheid van meningsuiting enerzijds en de analyse van de mededinging anderzijds onderbelicht is door onderzoekers.

Deze scriptie heeft als doel een bijdrage te leveren deze leemte op te vullen, wat van nog meer belang is nu de sociale-mediamarkten zich in het centrum van de aandacht bevinden van toezichthouders en diegenen die zich met relevante wetgeving bezighouden.

In de inleiding beschrijf ik in het kort de twee vakgebieden die zich doorgaans met onderzoek naar de verschillende schadetheorieën bezighouden (d.w.z. mededingingsschade en overtredingen met betrekking tot de vrije meningsuiting) en ik geef een beknopt literatuuroverzicht van onderzoek dat door deze twee vakgebieden is gedaan. Dit overzicht draagt bij om de voornoemde leemte te definiëren en om de onderzoeksvraag te formuleren die ik adresseer in de vier academische artikelen die deze promotie (PhD) omvatten.

Mijn werk focust met name op specifieke gedragingen van de grootste sociale media platformen. Mijn primaire doel is om op een multi-disciplinaire manier te onderzoeken welke uitdagingen gepaard gaan met de beoordeling van dit gedrag, en daarnaast wil ik mogelijke methodologische aspecten aandragen voor het uitvoeren van dergelijke beoordelingen, evenals voor het identificeren van mogelijke remedies.

Ik onderzoek de potentiële toegevoegde waarde van een meer systematische dialoog tussen de vakgebieden van de vrije meningsuiting en die van mededinging om schade en marktfalen aan te kunnen pakken op de sociale-mediamarkten, en ik onderzoek mogelijke manieren om vraagstukken met betrekking tot vrije meningsuiting en mededinging in deze markten (beter) op te kunnen lossen.

Ik gebruik twee casestudies om mijn argumenten te testen, d.w.z. de ‘must-carry’-remedies en de zogeheten contentcuratie-activiteiten (“content curation”). Daarnaast combineer ik literatuuronderzoek met enquêtes die worden uitgevoerd via semi-gestructureerde interviews met relevante belanghebbenden.

In de conclusies bechouw ik de methodologie die ik heb gebruikt, en ik benoem de sterke en zwakke punten van mijn voorstellen. Ten slotte identificeer ik gebieden voor verder onderzoek, in een poging een continuerende bijdrage te leveren aan het academische debat en aan het doorbreken van de status quo.