Na oorlog, armoede, ebola en corona een masterdiploma voor doorzetter George

Universiteitsfonds 4 min. Melinde Bussemaker

George Y. Sharpe (35) nam op 12 maart 2022 zijn masterdiploma Business Communication and Digital Media in ontvangst. Hij dankt dit succes aan zijn enorme inzet en doorzettingsvermogen én aan Tilburg UniversityStichting Universiteitsfonds Tilburg. “Ik zal altijd dankbaar zijn voor de kans die ik gekregen heb. De mogelijkheid om mijn master aan Tilburg University te doen, brengt zoveel teweeg. Het helpt me in mijn eigen ontwikkeling, maar daardoor draagt het ook bij aan de ontwikkeling en mogelijkheden van mijn familie en vrienden in Liberia.”

Zo was er weer wat ruimte om mijn schoolgeld te betalen

George Y. Sharpe

“In Liberia leef je en deel je met elkaar”, legt George uit. “Dat ik nu een masterdiploma heb, maakt het hopelijk mogelijk om een goede baan te vinden en daarmee mijn familie in Liberia te helpen en ondersteunen. Ik ben de ‘educated man’ van de buurt.” Het was een lange weg voor George, de jongste van acht kinderen. Het gezin vluchtte tijdens de burgeroorlog in Liberia naar Ivoorkust. Eén broer en één zus rondden de middelbare school voor de oorlog af, de anderen lukte dit niet. Om rond te komen, gingen ze aan het werk. Na de oorlog kwam het gezin terug naar Liberia en probeerde het weer een leven op te bouwen ondanks armoede.

“Toen mijn vader overleed, dachten veel mensen dat ik mijn middelbare school niet af zou kunnen maken. Het lukte dankzij vrienden en de steun van mijn moeder. Samen met haar hakte ik hout, maakte ik houtskool -door gebrek aan elektriciteit koken veel mensen daarop- en verbouwde ik groente als okra en pepers. We verkochten het in de stad. Zo was er weer wat ruimte om mijn schoolgeld te betalen.”

Bachelor in Liberia

Na de middelbare school moet George zelf aan de slag om geld te verzamelen om te kunnen studeren. “Ik wilde heel graag de bachelor Communicatie aan de Universiteit van Liberia doen. Het kostte me vijf jaar en diverse baantjes om het geld te sparen. In 2013 startte ik, mede met dank aan Trustees of Donations for Education in Liberia (TDEL), want het gespaarde geld was niet genoeg om in mijn studie, kamer en mijn levensonderhoud te voorzien. In 2014 sloot de universiteit een jaar lang vanwege ebola. Het fonds bleef me steunen en 2019 studeerde ik af. Ik was trots op wat ik had bereikt, maar wilde meer: een master in Communicatie. Alleen is die er niet in Liberia en moest ik dus naar het buitenland. Daarvoor was een beurs nodig, want zoiets kon ik zelf nooit betalen.”

Ik bewonder de professionaliteit en ethiek die Tilburg University uitdraagt

Een droombeeld

“In eerste instantie geloofde ik het niet toen ik de e-mail las dat ik naar Tilburg University mocht komen”, vertelt George. “Ik ging naar Ghana om mijn visum op te halen en pas toen ik dat in handen had, belde ik mijn moeder met het nieuws. Tot die tijd leek het een droombeeld.” In september 2020 startte hij met de pre-master. “Ik begon drie weken later en omdat het internet in Liberia slecht is, had ik al veel gemist. Ondanks mijn inzet haalde ik één opdracht en daarmee een compleet vak niet. Dat was zo’n teleurstelling. Het zou betekenen dat mijn avontuur vroegtijdig eindigde en ik terug moest naar Liberia. Via mijn docent kwam ik bij de studieadviseur terecht, die me adviseerde een brief aan de examencommissie te sturen. Gelukkig beslisten zij dat ik een nieuwe opdracht mocht doen. Ik was zó blij toen ik die haalde. Mooi was trouwens dat de docent, om vooringenomenheid te voorkomen, twee mededocenten had gevraagd om de opdracht ook te beoordelen. Ik bewonder de professionaliteit en ethiek die Tilburg University uitdraagt.”

Roodgloeiend

In februari 2021 begon George aan de master en in maart 2022 ontving hij zijn diploma. “Mijn familie is trots dat ik het heb gehaald en ik ben dat ook. De dag dat ik het nieuws kreeg, stond mijn telefoon roodgloeiend. Iedereen belde me om me te feliciteren en te vertellen hoe blij ze voor me waren. Nu zoek ik een baan in interne of externe communicatie op het gebied van sustainability. Ik wil in Nederland blijven omdat ik weet dat mijn carrièrekansen hier veel beter zijn. Bovendien voel ik me goed hier. Ik voel me van begin af aan welkom. Toen ik na een lange, intercontinentale vlucht landde in Brussel, voelde ik me vol verwachting maar ook verloren. Ik kreeg een kaartje om met de trein naar Amsterdam te gaan. Eenmaal onderweg ontdekte een conducteur dat ik daadwerkelijk naar Tilburg moest. Hij legde me uit waar en hoe ik over moest stappen en schreef een briefje voor me zodat ik gratis kon reizen. Dat gaf me zo’n welkom gevoel. Het briefje heb ik nog steeds.”

Een droom is waarheid geworden

Dankbaar

“Dankzij het fonds is het me gelukt om hier te verblijven en kon ik zelfs af en toe wat geld naar mijn moeder sturen. Als ik straks een baan heb, is daar nog meer ruimte voor. Dan kan ik ook sparen om weer eens terug te gaan naar Liberia. Ik heb mijn familie en vrienden niet meer gezien sinds ik in september 2020 vertrok. Het ticket is nu te duur, dat geef ik liever aan mijn moeder zodat ze er eten van kan kopen. Maar als ik het straks kan betalen, ga ik iedere vakantie terug! Ik ben ontzettend dankbaar voor mijn tijd hier en de mogelijkheden die mij geboden zijn. Het is me gelukt om mijn master te halen dankzij het universiteitsfonds, mijn professoren en begeleiders.”