Alumnus Mertcan verkoos Tilburg boven de VS

Wanneer ik aan Tilburg University denk …

Aanvankelijk was het plan dat Mertcan na het behalen van zijn bachelordiploma in Industrial Engineering in Turkije naar de VS zou gaan. “Ik was toegelaten, met een beurs, tot een programma van een gerenommeerde Amerikaanse universiteit. Maar dat programma zou pas een jaar na mijn afstuderen beginnen, dus had ik een tussenjaar. En dat tussenjaar wilde ik nuttig besteden: naar een land gaan waar ik nog nooit was geweest, nieuwe dingen ontdekken, nieuwe mensen leren kennen en een volstrekt nieuwe cultuur ervaren. Nederland kende ik van televisie en uit verhalen van anderen. In Turkije is voetbal een populaire sport en voetbalwedstrijden tussen Nederland en Turkije worden intens beleefd.”

Toen Mertcan zich oriënteerde op Nederlandse universiteiten, viel het flexibele masterprogramma Economics hem op. “Je kunt een specialisatie kiezen die aansluit bij jouw belangstelling en dat sprak me enorm aan. Wat me er ook aan beviel was dat je bij het schrijven van je scriptie intensief wordt begeleid.”

Mertcan verhuisde naar Tilburg en begon dankzij een beurs van het universiteitsfonds aan zijn master. “Het eerste dat bij me opkomt wanneer ik terugdenk aan mijn tijd aan Tilburg University is de schitterende campus: de fraaie architectuur en het groen. Tussen colleges door wandelde ik graag over de campus. Het tweede waaraan ik moet denken is hoe aardig iedereen was. Docenten, medewerkers van Student Services, de bibliotheek en de IT-afdeling: iedereen was beleefd en vriendelijk. Ik ben heel gevoelig voor een vriendelijke sfeer en ik voelde me er snel door thuis. Het derde dat bij me opkomt is de TOP-week.” Mertcan glimlacht. “Dat was een geweldige manier voor internationale studenten zoals ik om studiegenoten te ontmoeten. Die kennismaking effent de weg voor vriendschappen die je hele studietijd in stand blijven. Ik vond die eerste week ongelooflijk waardevol.”

Na mijn studietijd in Tilburg …

Na het behalen van zijn masterdiploma besloot Mertcan niet naar de VS te gaan. “Dat was op dat moment een moeilijke beslissing en om de knoop door te hakken woog ik de voor- en nadelen van verhuizen naar de VS tegen elkaar af. Ik besloot hier te blijven: ik had hier vrienden gemaakt, mijn leven hier beviel me goed en ik wilde hier aan mijn toekomst werken.” Hij begon zijn loopbaan als data-analist bij Unilever, nadat hij had overwogen de wetenschap in te gaan. “Omdat ik altijd een sterke belangstelling voor onderzoek heb gehad, dacht ik na over een promotietraject. Ik heb dit idee besproken met Burak Uras, een van mijn docenten, en hij raadde me aan mezelf niet onder druk te zetten deze beslissing zo snel na mijn afstuderen te nemen en dat ik altijd kon terugkeren naar de wetenschap.” 

Mijn komst naar Nederland heeft me het vertrouwen gegeven dat ik me kan aanpassen aan andere omstandigheden en kan meebewegen

Na een jaar bij Unilever begon Mertcan bij ASML. “Toen ik zeven jaar geleden bij ASML begon, was het bedrijf een gevestigde maar tamelijk onopvallende marktpartij. Van dat onopvallende is weinig meer over. Ik ben momenteel projectleider voor EUV Factory Planning and Logistics. Wat ik zo leuk vind aan mijn werk is dat we een van de meest complexe producten ooit maken, een product dat met het menselijk oog niet eens te zien is. Het is een essentieel product dat een directe impact heeft. Dat vind ik wonderbaarlijk en dat is waarom ik na zeven jaar nog steeds met veel plezier bij ASML werk.”

Wat ik leerde van mijn tijd in Tilburg

Mertcan heeft nooit spijt gehad van zijn beslissing in Nederland te blijven. “Aan Tilburg University heb ik kritisch leren denken. De mindset van Nederlanders en Turken verschilt nogal. Volgens mij worden Nederlanders aangemoedigd kritisch te denken en vragen te stellen: in plaats van een bepaalde situatie te accepteren zijn ze in staat die situatie in twijfel te trekken. Ook heb ik geleerd dat je het oneens kunt zijn met anderen, zelfs wanneer ze ouder zijn dan jij, zo lang je dat op een respectvolle manier doet. En mijn komst naar Nederland heeft me het vertrouwen gegeven dat ik me kan aanpassen aan andere omstandigheden en kan meebewegen.”

De sporen die ik achterliet in Tilburg

“Mijn houding is ‘hard werken loont’. Ik geloof dat we oogsten wat we zaaien. Zelf heb ik altijd een grote belangstelling gehad voor leren: ik ben nieuwsgierig naar alles. In Tilburg was ik heel vaak op de campus, in de bibliotheek, en ging ik in gesprek met docenten. En ik denk dat ik daarom niet altijd de makkelijkste groepsgenoot was. Ik daagde mijn medestudenten vaak uit en stelde vragen zoals ‘Waarom doen we dit op deze manier?’ Het ging me nooit om een hoog cijfer maar altijd om een goed begrip van de materie die we bestudeerden. Andersom denk ik dat die houding sommige medestudenten heeft uitgedaagd kritisch te reflecteren op hun eigen manier van denken.”

Publicatiedatum: 29 februari 2024