In Tilburg ontdekte Fizzah waar haar echte passie ligt

Fizzah Malik (30) is één van de studenten die met behulp van een beurs van het universiteitsfonds een master aan Tilburg University heeft gevolgd. Haar tijd in Tilburg opende haar wereld én sloot ze af op een bijzondere manier: in 2017 studeert ze namelijk op haar 24ste verjaardag af in de master Behavioral Economics. Na haar afstuderen mocht ze nog enkele maanden op haar visum in Nederland blijven en solliciteerde ze op enkele onderzoeksfuncties. Tevergeefs, waarop ze terugkeerde naar haar thuisstad Lahore en daar haar liefde voor gedragswetenschappen inzet voor tal van onderwerpen.

Na mijn studietijd in Tilburg… 

In de zes jaar na haar afstuderen zit Fizzah allesbehalve stil. Ze werkt in Pakistan voor de Lahore University of Management Sciences, waar ze zich bezighoudt met onderzoek naar de invloed van groene gebouwen op milieuvriendelijke overtuigingen in gesloten gemeenschappen. Vervolgens werkt ze aan een gezondheidsproject gericht op vaders en hun betrokkenheid bij zwangerschappen. De coronapandemie verstoort in 2020 haar plan om een PhD te volgen, maar levert haar wel een nieuwe onderzoeksopdracht rondom het virus op. Ze werkt aan onderzoeksprojecten voor de politie, gericht op de betrokkenheid van burgers en hun vertrouwen in overheidsdiensten, waarna ze terugkeert naar een voor haar bekend thema: gezondheid in relatie tot zwangerschap. “Ja, ik ben heel breed georiënteerd en nam de afgelopen zes jaar allerlei zijwegen”, zegt ze met een glimlach. “Maar al die zijwegen komen samen bij mijn grote interesse: Behavorial Economics. Dat richt zich op manieren om het gedrag van mensen positief te beïnvloeden zodat het blijvend verandert. Dat kun je toepassen op een breed scala aan thema’s, waaronder gezondheid en duurzaamheid.”  

Tilburg verbreedde mijn kijk op de wereld 

Het zaadje voor haar brede interesse wordt geplant tijdens haar verblijf in Tilburg. Daarvoor ligt haar focus vooral op onderwijs. Op verschillende manieren werkte ze voor toegankelijk onderwijs voor kinderen in Pakistan, zoals ze in een eerder interview voor Tilburg University vertelt. “Voordat ik naar Tilburg kwam, was ik nog nooit in het buitenland geweest. Hier zag ik direct wat culturele verschillen in de praktijk kunnen betekenen. Mensen gaan hier op de fiets, of pakken het openbaar vervoer. In Pakistan reis je vaak met een auto of ga je met de taxi. De lucht is in Nederland mede daardoor veel schoner dan in Lahore. Ik zag het niet alleen, maar het zette me ook aan het denken. Mensen fietsen en nemen het ov, waardoor ze bewust of onbewust een goede keuze maken voor hun gezondheid, de leefbaarheid in een stad en het milieu. Zonder dat daar een beloning vanuit de overheid tegenover staat. Ik ging het ook doen en paste mijn eigen leven daarop aan. Maar het wakkerde ook mijn interesse in gedragswetenschappen en het sturen van mensen naar de juiste keuzes aan.” 

Wat ik leerde ik van mijn tijd in Tilburg 

De omslag van een interesse in onderwijs naar een veel breder scala aan onderwerpen, wordt ook gevoed door haar thuisland. “Pakistan heeft verschillende problemen die aangepakt moeten worden, zoals betere en gelijkwaardige gezondheidszorg, een efficiënter watergebruik en klimaatbewuster handelen. En ja, ook onderwijs.” Terug in Pakistan wil ze haar rugzak vol nieuwe inzichten en skills vertalen naar praktische toepassingen, met behulp van een hardnekkig cultureel verschijnsel onder Pakistani. “In onze cultuur zijn mensen vaak bezorgd over wat anderen van hen denken. ‘Weet dat je acties impact hebben op jezelf, maar dat anderen daar óók iets van zullen vinden’, is iets waarmee we worden opgevoed. Pas op latere leeftijd ontdekte ik dat het niet zoveel uitmaakt wat anderen van je denken.” En het brengt haar op een idee: “Wat als ik deze sociale dynamiek benut om positieve gedragsverandering te bevorderen? Daar wil ik me met mijn PhD op richten.”  

Fizzah heeft nog steeds sterke banden met vrienden die ze ontmoette in Tilburg. Ze genoot van de culturele uitwisseling en discussies met medestudenten uit verschillende delen van de wereld. “Voordat ik naar Tilburg ging, was ik introvert. Mijn mening uitte ik niet snel. In Tilburg leerde ik discussiëren en daardoor mijn mening te geven. Maar ook de meningen van anderen – met verschillende culturele achtergronden – te interpreteren. Ik leerde steeds beter om een goed onderbouwde mening te vormen én om die te uiten. Dat vergrootte ook mijn zelfvertrouwen. Dat is een levensles waar ik als onderzoeker en als mens nog elke dag van profiteer.” 

Ik heb altijd hard gewerkt, maar de echte vastberadenheid leerde ik in Tilburg

Ze leerde hier ook vastberaden te zijn. Als je iets wil en je ertoe zet, dan kun je het voor elkaar krijgen. “Ik heb altijd hard gewerkt, maar de echte vastberadenheid leerde ik in Tilburg. Hier werd ik door medestudenten echt aangemoedigd. Ik herinner me de groepsprojecten waarin we met elkaar aan een doel werkten, samen nieuwe kennis opdeden, bouwden op elkaars ideeën en tegelijk zelfstandig ons eigen werk uitvoerden.”  

Ze zag er niet alleen de culturele verschillen, maar ontdekte ook dat mensen in Pakistan en Europa ook op elkaar lijken. “In Tilburg ontmoette ik iemand wiens moeder nog nooit in het buitenland was geweest. Dat had ik niet verwacht van iemand uit de Westerse wereld, dacht dat het alleen in Pakistan voorkwam. Ook dat leerde me de wereld beter te begrijpen.”  

De sporen die ik achterliet in Tilburg  

“Ik was de enige Pakistaanse studente in onze groep. Dus ik bracht de culturele invalshoeken vanuit Pakistan mee. Naast mijn academische vaardigheden, op basis waarvan ik de studiebeurs in Tilburg verdiende. Wat ik ook bracht, en dat is wel grappig, is mijn nieuwsgierige blik op Europa. Elk weekend dat ik vrij was, reisde ik naar een stad in Nederland, zoals Haarlem en Leiden. Ik ging naar Texel en fietste naar de grens met België. Vrienden vroegen me: ‘Waarom doe je dat?’ Ik wilde gewoon zien hoe het daar is, hoe mensen daar leven, omdat het voor mij een totaal andere cultuur is. Voor Nederlanders en Europeanen is het allemaal een soort van bekend. Mijn enthousiasme én nieuwe kijk op hun cultuur, vonden ze fascinerend en leerde hen op een andere manier naar hun eigen land te kijken.” 

Publicatiedatum: 13 november 2023