FN tegen Universiteit Antwerpen: De koude schouder over de beginselen van effet utile en pro rata temporis - Ane Aranguiz
Deze bijdrage onderzoekt het standpunt van het Hof in het recente arrest FN tegen Universiteit Antwerpen (mei 2022), dat handelt over de uitlegging van de raamovereenkomsten inzake arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd en deeltijdarbeid in het hoger onderwijs. Het onderzoekt de vier prejudiciële vragen en geeft een kritische analyse van de redenering van het Hof. Het stelt in de eerste plaats vast dat een slechte juridische formulering door de verwijzende rechter en het gebrek aan inhoudelijke informatie van de eiser de positie van de verzoeker en de mogelijkheid om een betere bescherming door de richtlijnen te krijgen, hebben verzwakt. In de analyse wordt echter ook vastgesteld dat het Hof deze zaak niet heeft gezien in het licht van belangrijke en algemeen aanvaarde beginselen van EU-recht, met name wat betreft het beginsel pro rata temporis en de doeltreffendheid van het EU-recht. Het toont aan dat deze (gebrekkige) uitlegging van het Hof een reeds gebrekkige bescherming van de richtlijnen ondermijnt en een groeiende groep atypische werknemers niet beschermt tegen steeds onzekerder arbeidspatronen.