Lopende onderzoeken GO-LAB

In deze studie wordt onderzocht wat de relatie is tussen emotionele distress en herhaalde stress geïnduceerde emotionele en fysiologische reactiviteit. 

Tijdens het tweede jaar van de bachelor Psychologie volgen alle studenten tussen december en april het practicum Psychologisch Onderzoek. Het practicum houdt in dat studenten in groepjes van 4 personen een empirisch onderzoek uitvoeren onder begeleiding van een van de medewerkers of AIO'S van Psychologie. In het GO-LAB gaat dit practicum over fysiologische en emotionele stress reactiviteit.

Huilen lucht op, wordt vaak gezegd. Als dat zo is, dan is de volgende vraag: Hoe komt dat? Welke mechanismen zijn daar dan bij betrokken?

Gracanin, Bylsma en Vingerhoets (2014) opperen dat daarin mogelijk een rol is weggelegd voor stoffen als endogene opioïden en oxytocine. Dat zijn interessante hypotheses, maar het testen daarvan is lastig, omdat we ze niet direct in het brein kunnen meten. Maar via een omweg kunnen we er mogelijk wel iets over te weten komen. Diezelfde stoffen hebben ook een effect op onze pijnwaarneming en pijntolerantie. Het zou dus zomaar kunnen dat huilen er toe lijdt dat we beter met pijn kunnen omgaan. Dat is een van de hypotheses die we willen onderzoeken.

Als je proefpersonen aan het huilen maakt door ze een droevige film te laten zien en je vraagt ze daarna (net als voorafgaand aan de film) om zo lang mogelijk hun hand in een bak met ijswater te houden, houden ze dat dan langer vol? Daarbij meten we ook nog de hartslag tijdens het kijken naar de film, om na te gaan of de veranderingen die we daar vinden na het huilen meehelpen om de resultaten te verklaren.