‘Kiezen voor Tilburg bleek de beste beslissing van mijn leven’

Het introductiekamp is voor Mirelle het begin van haar Tilburgse studententijd. “Ik was net achttien, kwam in mijn eentje vanuit Veenendaal naar Tilburg. Vrienden vroegen ‘Waarom kies je in vredesnaam voor die stad?’ Utrecht was een logischer keuze geweest. Maar tijdens de open dag had ik een goed gevoel bij de campus. Ik zag mezelf daar wel lopen. Dus het werd Tilburg.”

Alle tijd

Patrick start in 1990 met zijn studie Psychologie: “Laten we zeggen dat ik de tijd nam voor mijn studie. Ik was links, rood en een wereldverbeteraar. Ik werd lid van de faculteitsraad en de universiteitsraad, zat in allerlei besturen en was actief in de lokale politiek. Het was de tijd van de val van de Berlijnse muur, een hoopvolle periode in de wereldgeschiedenis. In het begin van mijn studie was ik onder meer lid van de kookcommissie van het introductiekamp en zodoende ontmoette ik Mirelle.” 

We dansten bij Extase op ‘Like the way I do’ en ‘The love shack’. Er was altijd wel een soort van spanning tussen ons.

Mirelle Voskes

Dansen bij Extase

Mirelle en Patrick zien elkaar regelmatig in de periode na de introductie. Het duurt bijna vijf jaar tot ze een relatie krijgen. Mirelle: “We hadden samen veel lol. Dansten bij Extase op ‘Like the way I do’ en ‘The love shack’. Er was altijd wel een soort van spanning tussen ons.”

Langverwachte mail

Als de relatie van Patrick uitgaat, wordt hij serieuzer. In 1997 stuurt hij Mirelle een mail met als titel ‘Een langverwachte mail’. “Dat was een ding van ons”, herinnert Patrick zich. “Altijd als we samen kletsten, eindigde het met: we gaan wat afspreken, we mailen nog. Die ene mail was het begin van een hele lange reeks berichten.” 

Mirelle zingt bij het studentenkoor en nodigt Patrick uit om naar een optreden in de Tilburgse concertzaal te komen. Dat blijkt het keerpunt van vriendschap naar liefde. “Hij bracht me naar huis en we zoenden voor het eerst. Op dat moment had ik een relatie met een jongen van buiten Tilburg. ‘Kan een keer gebeuren’, dacht ik na die zoen. Maar de volgende ochtend zag ik Patrick op de universiteit. Samen met mijn vriendinnen Monique en Sonja zat ik daar te studeren. Hij stak zijn hoofd om de deur. ‘Shit’, dacht ik, toen ik hem zag. ‘Dit was niet alleen zoenen, dit is meer’.” 

Het Warandebos hebben we in die periode goed leren kennen. Net als veel andere verliefde studenten trouwens.

Bankje in het Warandebos 

De weken daarna spreken en zien Patrick en Mirelle elkaar vaak. “Het Warandebos hebben we in die periode goed leren kennen. Net als veel andere verliefde studenten trouwens.” De twee brengen veel tijd door op het bankje bij de vijver. Verder zijn er op de campus geen andere plekken meer met herinneringen aan hun studietijd. “Gebouw P en S zijn gesloopt, helaas. Het is nog altijd gek dat daar een lege plek is”, vertelt Mirelle. 

Bloemen

Terwijl haar vriendinnen Mirelle steeds tegen probeerden te houden (ze had immers nog een vriend elders), zocht ze Patrick iedere keer weer op. En hij veroverde haar. Bijvoorbeeld door een enorme bos bloemen te sturen voor haar verjaardag. “Mijn vader en moeder kwamen die dag naar Tilburg. En die bos bloemen was te mooi en te groot om te negeren of weg te doen. Dus ik vertelde dat ik die van een goede vriend had gekregen. Maar nog niet dat ik verliefd was”. Die verliefdheid bleek zo sterk dat Mirelle het niet veel later uitmaakte met haar toenmalige vriend. En als de twee een dagje naar Den Bosch gaan geldt die dag als de symbolische dag waarop hun relatie begon. 

De geschiedenis herhaalt zich als dochter Floor, intussen student International Sociology aan de universiteit, met haar vriendje op het bankje bij de vijver in het Warandebos zit. 

Vrienden van Cobbenhagen

Het stel blijft na hun studie in Tilburg wonen. In 2001 kopen ze een huis en verruilen het studentenleven voor het gezinsleven als in 2003 en 2006 hun dochters  Floor en Liselot worden geboren. En de geschiedenis herhaalt zich als Floor, intussen student International Sociology aan de universiteit, met haar vriendje op het bankje bij de vijver in het Warandebos zit. 

De mooiste titel

Patrick en Mirelle blijven betrokken bij de universiteit. Ze zijn lid van de Vrienden van Cobbenhagen en ambassadeurs van de universiteit. Ook werken ze allebei in de richting die ze tijdens hun studie opgingen. Patrick studeerde Arbeids- en Organisatiepsychologie, een onderwerp waar hij nog altijd veel mee te maken heeft. “Ik ben bestuurder van Het Pon & Telos, een onderzoeks- en adviesbureau in Tilburg dat ook partner is van Tilburg University. Op de universiteit kom ik nog bijna wekelijks en ik ken er heel veel mensen: van de beveiligers tot het College van Bestuur.” In 2011 promoveert hij. “Een mooie gelegenheid om me naast mijn werk te verdiepen in een onderwerp dat me altijd al interesseerde; medezeggenschap en de manier waarop inspraak is geregeld. Om de titel was het me niet te doen: de mooiste titels zijn die van zoon, vader en echtgenoot.”

Leren als rode draad

Mirelle koos het specialisme Onderwijs- en Opleidingspsychologie. “Hier werd ik besmet met het virus van leerpsychologie. Met dit onderwerp ben ik tot op de dag van vandaag bezig. Zo ontwikkelde ik onder meer leeromgevingen voor de Nederlandse Spoorwegen, werkte ik een periode in het basisonderwijs, was zelfstandig onderwijsadviseur en hbo-docent. Op dit moment ben ik onderwijskundig adviseur in het Elizabeth-TweeSteden Ziekenhuis in Tilburg waar ik in samenwerking met medisch specialisten verantwoordelijk ben voor de kwaliteit van de opleidingen voor arts-assistenten.”

Geen vraag

Terugkijkend op hun loopbanen en levens, zijn ze blij met de keuzes die ze gemaakt hebben.  Mirelle: “De universiteit heeft ons samengebracht. Maar ook Tilburg speelt een belangrijke rol in ons leven. We zijn actieve inwoners en buurtbewoners; we voelen ons sterk verbonden met de plek waar we wonen. Oud-studiegenoten zien we ook nog regelmatig. En Monique en Sonja feestten uiteindelijk het hardst van iedereen op onze bruiloft.” Belangrijkste vraag is natuurlijk of ze een goede keuze hebben gemaakt door voor elkaar te kiezen. Daarop klinkt het eensgezind. “Dat is geen vraag. Wij horen bij elkaar.”

Publicatiedatum: 13 september 2023