‘Toen ik haar zag, voelde ik me sinds lange tijd gelukkig’

‘Ken ik jou niet ergens van?’ Misschien wel de meest cliché openingszin die er bestaat, maar in het geval van Manon en Edwin meer dan toepasselijk. De twee zagen elkaar tijdens hun studie regelmatig in de universiteitsbibliotheek en het Tilburgse uitgaansleven, maar van een ontmoeting is het nooit gekomen. “Ik vond haar te hoog gegrepen en had toen niet het lef om op haar af te stappen”, geeft Edwin toe. “Gelukkig kreeg ik van het lot een tweede kans.”

Zo dichtbij, zo ver weg

Het was zien en gezien worden in de universiteitsbibliotheek in 1992. Daar kwam studente personeelswetenschappen Manon niet alleen om te studeren, maar ook om te socializen. “Iedereen van mijn jaar kwam daar samen”, herinnert Manon zich. “Bovendien werden daar de plannen voor de stapavond gemaakt. Al waren die nooit heel verrassend; het werd negen van de tien keer café Brandpunt.”

Edwin kwam bij de universiteit binnen als bestuurlijke informatiekundestudent, maar stapte over op bedrijfseconomie. Tijdens zijn studies was hij actief lid van studentenverenigingen Olof en Vidar. “Daar maakte ik vrienden voor het leven”, vertelt Edwin. “Wij gingen vaak op stap in Brandpunt en daar zag ik regelmatig een mooie, blonde verschijning, die ik niet aan durfde te spreken.”

Ambtenarencarnaval

Jaren gingen voorbij en Manon en Edwin gingen ieder hun eigen weg. Manon woonde na haar studie lange tijd in Amsterdam en verhuisde vervolgens naar Maastricht; terug naar haar roots. Ze vond werk en bleef vrijgezel. Edwin verhuisde toevallig ook naar Maastricht, kreeg een relatie en twee zoons. De relatie kende echter geen sprookjeseinde en er brak een moeilijke periode aan voor Edwin. “Gelukkig had ik fijne mensen om mij heen – zoals mijn dispuutsvrienden – die mij regelmatig mee op pad namen. Zo ook naar het Vrijthof, tijdens het ambtenarencarnaval 2013: de vrijdag vóór carnaval, waarop iedereen in ‘normale’ kleding op stap gaat. Daar zag ik een oud studiegenootje van me. En naast haar stond Manon. Ik voelde aan alles in mijn lijf dat ik erheen moest: dit was mijn kans!”

Ondersteboven

Ook Manon had Edwin al gespot tussen al die feestende mensen. “Ik weet nog dat ik tegen mijn vriendin zei: ‘Dat is er ook een van Tilburg’. Toen Edwin en ik aan de praat raakten, klikte het meteen. Ik weet nog dat ik me meteen heel fijn voelde bij Edwin. Zijn zachte persoonlijkheid en vlotte babbel pakten mij helemaal in.” Ook Edwin was meteen ondersteboven van Manon. “Ik voelde me sinds lange tijd gelukkig”, geeft Edwin toe. “En dat heb ik haar die avond ook gezegd.”

Tekst gaat verder onder de foto.

Nog lang en gelukkig

Vanaf die ontmoeting was het duidelijk: Manon en Edwin hoorden bij elkaar. Niet veel later gingen de twee samenwonen en in 2015 kregen ze een dochter. Samen met de twee zoons (17 en 22) van Edwin vormen zij een heel gelukkig samengesteld gezin. Tegenwoordig werkt Manon als onderwijskundig leider bij het VISTA college in Maastricht en Edwin als Business Development Manager bij Brightlands Chemelot Campus in Geleen. Op 18 juni 2022 gaven Manon en Edwin elkaar het ja-woord. “Op het Vrijthof in Maastricht natuurlijk”, lacht Manon. “Tijdens de heetste dag van het jaar.” Edwin knikt en besluit: “Het lot heeft heel wat moeite moeten doen, maar gaf gelukkig niet op.” 

Publicatiedatum: 10 april 2024