Hackathon: Data science als wapen tegen stropers
De populatie wilde dieren staat in toenemende mate onder druk: in 40 jaar tijd is deze wereldwijd met bijna 60% gedaald [1]. Zonder ingrijpend nieuw beleid is de verwachting dat twee derde van de globale populaties zoogdieren, vissen, vogels, reptielen en amfibieën is verdwenen in 2020.
Slechts enkele weken geleden stierf de laatste mannelijke noordelijke witte neushoorn. Deze iconische diersoort, opgejaagd en afgeslacht voor zijn ivoor, staat in Afrika (en ook wereldwijd) nog altijd onder druk. Strijdend tegen militair bewapenende stropers staan parkwachters voor een levensgevaarlijke beschermmissie om de neushoornpopulaties in stand te houden. Een strijd die ze niet alleen met wapens voeren, maar nu ook met data science.
JADS Wildlife Hackathon
Bovenstaande problematiek stond centraal tijdens de JADS [2] Wildlife Hackathon: een wedstrijd waar studenten werden uitgedaagd oplossingen aan te dragen om de stroperij een halt toe te roepen. Studenten kregen de beschikking over grote hoeveelheden data afkomstig uit het park, gegenereerd door verschillende in het park geplaatste sensoren, drones en bij de dieren aangebrachte halsbanden. De uitdaging: hoe detecteer je stropers met deze (real-time) gegevens?
Joshe Klaver, Belle de Veer, Maurice Peters en Daan Marechal - allen masterstudenten BAOR (Business Analytics and Operations Research) aan Tilburg University - kwamen met de winnende oplossing. Zij ontdekten uit de datasets dat wanneer minstens x dieren in het park zich boven een bepaalde snelheid voortbewegen, de kans groot is dat er stropers op pad zijn. Ook boden ze inzichten over de mogelijke locaties van stropers, door de looprichting van stropers te voorspellen. De prijs bestond uit een reis naar het Welgevonden natuurreservaat in Zuid-Afrika, waar de studenten deze dieren met eigen ogen konden aanschouwen.
Karakter is cruciaal voor big data toepassingen
Juan C. Vera is universitair hoofddocent Econometrie en Operations Research. Hij legt uit waar data science momenteel staat en benadrukt waarom verantwoordelijkheid en karakter zo belangrijk is voor datawetenschappers.
“In bijna alle menselijke activiteiten vervullen data inmiddels een belangrijke rol. Op vele fronten is men aan het onderzoeken hoe we met deze data om kunnen gaan op een verantwoorde manier. Onze samenleving wordt mede gevormd door wat we met die data doen. De overvloed aan informatie maakt daarbij veel mogelijk en heeft geleid tot belangrijke ontwikkelingen op het gebied van gezondheid, biologie en de sociale wetenschappen.”
“Karakter en verantwoordelijkheid spelen een cruciale rol in ons vakgebied. Omdat wij een grote impact kunnen hebben, moeten we altijd de consequenties van ons werk in ogenschouw nemen. Studenten worden in verschillende vakken bewust gemaakt wat de consequenties van hun handelen zijn: wat zijn de mogelijke positieve en negatieve gevolgen die onze technologieën en toepassingen hebben?”
In termen van het Tilburgse onderwijsprofiel: wij leiden studenten op tot denkers met karakter.
De winnaars kwamen met goede ideeën, maar wat hebben ze verder geleerd van deze hackathon en de reis? We vroegen hen naar hun ervaringen.
Waarom wilde je graag deelnemen aan deze hackathon?
Maurice:
“Ik wilde graag mijn skills-set testen en bijdragen aan het welzijn van een bedreigde diersoort. Ik was ook erg benieuwd wat je zoal kunt met data science.”
Joshe:
“Het is simpelweg geweldig dat wij onze kennis kunnen inzetten voor een goed doel duizenden kilometers verderop.”
Hoe zien jullie de toekomst voor jezelf en speelt big data daar een rol in?
Joshe:
“In de toekomst zou ik graag werken aan soortgelijke projecten, maar ook de gezondheidszorg heeft mijn interesse. Het is gaaf dat echte problemen kunnen worden opgelost met behulp van data. Toch moeten data science studenten voorzichtig zijn met hun conclusies, denk ik. De kwaliteit is bijvoorbeeld afhankelijk van hóe data wordt gegenereerd, en data uit het verleden zijn zeker geen garantie voor de toekomst. Dat moet je goed in je achterhoofd houden wanneer je conclusies trekt die voor anderen grote gevolgen kunnen hebben.”
Maurice sluit zich hierbij aan:
“De verantwoordelijkheid van data scientists is het correct interpreteren van de resultaten. Foute interpretaties kunnen flinke negatieve impact hebben.” Daarin ziet hij dan ook een mooie rol weggelegd voor zichzelf. “Op een dag zou ik graag mijn eigen adviesbureau hebben.”
Belle:
“De wereld verbeteren met mijn kennis. Erg ambitieus natuurlijk, maar ik denk wel dat dat mijn ultieme doel is. Als we het park welgevonden verder kunnen helpen, dan met alle plezier!”
Wat heb je kunnen leren in Zuid-Afrika?
Joshe:
“De parkwachters leven echt op voet van oorlog met stropers. Het gaat er vaak gewelddadig aan toe, voor zowel mens als dier. Los hiervan viel me bovendien op dat ondanks dat de Apartheid al decennia is afgeschaft, rassenongelijkheid nog steeds een substantieel onderdeel van het dagelijks leven vormt. Dat zie je bijvoorbeeld terug in het werk wat donkeren en blanken doen, maar ook aan de omstandigheden waarin men leeft.”
Maurice:
“Het was heel bijzonder om te zien hoe zelfvoorzienend en -beschermend de natuur is. Zo zijn er veel planten die zich door stevige ondergrondse wortels tegen bosbranden weren. In de nacht zagen we hyena’s jagen en spelen, een mooi schouwspel. Ik zou echt iedereen aanraden eens naar een wild reserve te gaan!”
Belle:
“Het was een groot avontuur! De gamedrives, braaien, drankjes in het donker in het park, allemaal heel tof. Ik heb vooral geleerd dat er nog heel veel te winnen valt in dit soort parken door het goed gebruiken van data.”
[1] WNF Living Planet Report 2016, 11e editie